Ανθοφορίες που υπάρχουν τον Χειμώνα. Εδώ περιέχονται τα κυριότερα μελισσοκομικά φυτά που ανθίζουν και γενικά μπορούν να εκμεταλλευτούν οι μέλισσες την περίοδο του Χειμώνα.
1. Αγράμπελη ή κληματίδα η κιρρώδης (Clematis cirrhosa )
Η κληματίδα η κιρρώδης είναι ένα αναρριχώμενο φυτό που ανθίζει το Χειμώνα. Αναρριχάται μόνο σε πουρνάρια παρέα με τον αρκουδόβατο (ένα άλλο αναρριχώμενο φυτό). Οι μέλισσες την επισκέπτονται για το νέκταρ και την άσπρη γύρη της. Μια γύρη πολύ σημαντική για ένα καλό ξεκίνημα. Μελίσσια που κεραφίζουν στις αλκυονίδες πολύ δύσκολα χάνονται το Χειμώνα.
2. Αμυγδαλιά (Prunus dulcis)
Η αμυγδαλιά είναι ένα σπουδαίο μελισσοκομικό δέντρο και σηματοδοτεί την έναρξη της επερχόμενης Άνοιξης αλλά και την έναρξη της μελισσοκομικής περιόδου. Η αμυγδαλιά ανθίζει πρώτη, από τέλος Ιανουαρίου έως και το Μάρτιο ανάλογα με την ποικιλία. Αμυγδαλιά και μέλισσες, αιώνες τώρα μαζί, συνεργάζονται αρμονικά προαναγγέλλοντας ένα καινούργιο ξεκίνημα κάθε χρόνο.
3. Δενδρολίβανο (Rosmarinus officinalis)
Το δενδρολίβανο είναι άριστο χειμωνιάτικο μελισσοκομικό φυτό πολύ ανθεκτικό στις δυσμενείς καιρικές συνθήκες. Την ίδια ανθεκτικότητα παρουσιάζει και η ανθοφορία του, δεν επηρεάζεται εύκολα από δυνατούς ανέμους ή χαμηλές θερμοκρασίες. Το χιόνι, οι πολλές βροχές και οι πάγοι ελάχιστα το επηρεάζουν, αφού μόλις ανεβεί λίγο η θερμοκρασία κατά τις μεσημεριανές ώρες, τα λουλούδια μπορούν και προσφέρουν γύρη.
4. Μεσπιλιά ή Μουσμουλιά (Mespilus japonica)
Καρποφόρο δέντρο που χρησιμοποιείται και ως καλλωπιστικό. Από τους πλέον πτωχούς μήνες του έτους είναι ο Νοέμβριος. Δύσκολα μπορεί να ξεχωρίσει κανείς ένα,δύο μελισσοκομικά φυτά αποκλειστικά αυτής της εποχής. Τα λουλούδια της μουσμουλιάς είναι πολύ ανθεκτικά στα καιρικά φαινόμενα, βροχή, αέρας, άλλωστε η εποχή άνθισης χαρακτηρίζεται από ευμετάβλητο καιρό, προσελκύουν πολλά είδη εντόμων, κυρίως όμως μέλισσες και βομβίνους.
5. Μολόχα (Malva sylvestris)
Από τα πιο συνηθισμένα αγριολούλουδα της ελληνικής υπαίθρου. Διετής ή πολυετής αυτοφυής πόα, γνωστή περισσότερο ως ζιζάνιο. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε καμία από τις φωτογραφίες δεν θα δούμε γύρη αποθηκευμένη στις τσέπες(άρα εκούσια συλλογή) αλλά να στέκεται στο τρίχωμα (άρα ακούσια συλλογή). Αυτό οφείλεται στο σχήμα του άνθους, που αναγκάζει τη μέλισσα να έρθει φέρει σε επαφή το κεφάλι και το θώρακα της με τη γύρη, κατά τη συλλογή του.
6. Κρανιά (Cornus mas)
Η κρανιά είναι φυλλοβόλος θάμνος που μπορεί να διαμορφωθεί σε μικρό δέντρο. Η κρανιά ανθίζει πριν την εμφάνιση των φύλλων, νωρίς τον χειμώνα (Ιανουάριο- Φεβρουάριο). Είναι από τα πρώτα που προσφέρουν τροφή στις μέλισσες και αν οι συνθήκες είναι κατάλληλες μπορεί να βοηθήσει πολύ στην πρώιμη ανάπτυξη των μελισσιών. Σαν μελισσοκομικό φυτό η κρανιά είναι πραγματικός θησαυρός. Mε τις πρώτες ακτίνες του ήλιου, λειτουργεί σαν σφουγγάρι, μαζεύεται ολόκληρο μελίσσι στα άνθη του, σχεδόν από το πρωί μέχρι το απόγευμα. Δίνει μεγάλες ποσότητες φρέσκιας γύρης μέσα στον χειμώνα.
7. Βρούβα, Λαψάνα, Σινάπι, (Sinapis alba)
Ετήσιο φυτό με ύψος εκ. και διακλαδισμένο βλαστό με τρίχες. Απαντάται σε καλλιεργούμενα και χέρσα χωράφια με αυξημένο ασβέστιο σε ολόκληρη την Ελλάδα. Τα άνθη είναι κίτρινα και σχηματίζουν ταξιανθία βότρυ.
8. Αγριοράδικο (Taraxacum officinalis Weber)
Πολυετές αυτοφυές φυτό που φυτρώνει σε όλο τον κόσμο και φτάνει τα 25 εκατοστά ύψος. Αυτοφύεται σε ακαλλιέργητους αγρούς και σε λιβάδια σαν ζιζάνιο. Δίνει νέκταρ για 2 περίπου εβδομάδες αλλά κυρίως μεγάλες ποσότητες γύρης. Δουλεύει ακόμα και με χαμηλές θερμοκρασίες περιβάλλοντος σηματοδοτώντας την έναρξη εκτροφής γόνου στα μελίσσια. Η περίοδος µελιτοφορίας επιµηκύνεται από ζεστές ηµέρες.
9. Ξυνάκι, Ξυνήθρα, οξαλίδα, αγριολάπαθο (Oxalis spp)
Ετήσια πόα, Ζιζάνιο των ελαιώνων, βολβόριζο, δυσκολοεξόντωτο. Το ότι είναι και δυσκολοεξόντωτο ζιζάνιο αποτελεί και πλεονέκτημα για την μελισσοκομία αφού η χειμωνιάτικη ανθοφορία του, είναι κάθε χρόνο σταθερή, προσφέροντας γύρη και νέκταρ στις μέλισσες για πρώιμη ανάπτυξη.
10. Κρόκος ( Crocus sativus ), Αγριόκροκος (Crocus sp.) και (Crocus sieberi)
Βολβόριζα φυτά τα οποία ανθίζουν ανάλογα το είδος από Σεπτέμβριο μέχρι και Ιούνιο με μόνο υπέργειο τμήμα το ανθοφόρο στέλεχος. Όμορφα λουλούδια που προσελκύουν τις μέλισσες για τη γύρη και το νέκταρ ενίοτε.
Τα μελισσοσμήνη εκτρέφουν γόνο σε μια εποχή κρίσιμη για την ανανέωση του πληθυσμού. Σε εκτάσεις που δεν οργώνονται και δεν χρησιμοποιούνται ζιζανιοκτόνα, ο αγριόκροκος είναι συνηθισμένο είδος της Ελληνικής μελισσοκομικής χλωρίδας.
11. Τσιντόνια (Chaenomeles speciosa)
Γνωστή ως Ιαπωνικό κυδώνι ή καλλωπιστική κυδωνιά ή λουλουδένιο κυδώνι ή Magua στην παραδοσιακή Κινέζικη ιατρική είναι ένα θαυμάσιο καλλωπιστικό μελισσοκομικό φυτό του χειμώνα απ' τον οποίο έχουμε τα πρώτα λουλούδια της άνοιξης. Δίνει πολλή γύρη την εποχή που την χρειάζονται πολύ τα μελίσσια. Είναι ένα ακανθώδες φυλλοβόλο ή ημιαειθαλής θάμνος προερχόμενος από την Ανατολική Ασία. Ανθίζει από τα μέσα Ιανουαρίου(στη νότια χώρα)-μέσα -τέλη Φλεβάρη(στην βόρεια χώρα) (για 1,5 μήνα περίπου!!). Ανθίζει σε γυμνά κλαδιά κάτι που κάνει την Τσιντόνια να φαίνεται εντυπωσιακή από απόσταση. Τα λουλούδια είναι συνήθως κόκκινα.
12. Σενέκιο ( Senecio angulatus )
Κατάγεται από τη Νότιο Αφρική και αναπτύσσει μια μάζα από παχύφυλλο φύλλωμα που μπορεί να αναρριχηθεί μέχρι τα 3 μέτρα, αν έχει καλό υποστήριγμα φτάνει πάνω από τα 6 μέτρα. Το φυτεύεις τώρα και σε ένα μήνα περίπου έχει μεγαλώσει εντυπωσιακά, έχει πράσινα γυαλιστερά δερματώδη φύλλα.
13. Φιλύκι, χρυσόξυλο, Ράμνος ( Rhamnus alaternus )
Γένος που περιλαμβάνει 100 περίπου είδη αειθαλών ή φυλλοβόλων θάμνων μικρών δέντρων με ύψος, που δεν ξεπερνά τα 5 μέτρα.Τα περισσότερα κατάγονται από τις εύκρατες περιοχές του βόρειου ημισφαίριου, ενώ ορισμένα απαντούν αυτοφυή στη Βραζιλία και τη νότια Αφρική.
Φυτό άγνωστο στην χώρα μας, αλλά με ευρύτατη διάδοση στην γειτονική μας Ιταλία και γενικά στην Ευρώπη και προέρχεται από την μακρινή Κίνα.
Το είδος Ceratonia siliqua θεωρείτο ότι ήταν ο μοναδικός εκπρόσωπος του γένους, πράγμα που δεν ευσταθεί μετά την περιγραφή ενός ακόμα είδους, που περιλαμβάνει δύο υποείδη:
Τα άνθη της φουντουκιάς έχουν διαφορές μεταξύ τους και τα αρσενικά σχηματίζουν μακριές ταξιανθίες ενώ στα θηλυκά οι ταξιανθίες είναι μικρές και περιβάλλονται από λέπια.
Τα άνω φύλλα αγγίζουν το μίσχο, ενώ τα χαμηλότερα έχουν δικό τους κοντό κοτσάνι.
Αρχίζει από περιοχές με μεγαλύτερο υψόμετρο, και συνεχίζει προς τις χαμηλότερες και θερμότερες μέχρι τον Δεκέμβριο που ανθίζουν οι παραθαλάσσιοι ερεικώνες.
Σε χέρσες περιοχές η περίοδος ανθοφορίας είναι πολύ μεγάλη, αρχίζοντας μέσα Μαΐου και διαρκεί έως και Δεκέμβριο.
Ο κορμός της έχει χαρακτηριστικό ξηρό φλοιό.
Χαρακτηριστικό του είναι ότι δεν έχει φύλλα όταν ανθίζει. Τα φύλλα του μοιάζουν με του κισσού και θα βγουν μετά την άνθησή του.
Τα φύλλα της είναι λογχοειδή άμισχα, ενώ δεν έχει πέταλα!!
Έχει από 7 έως 10 σέπαλα ελλειπτικά, που μπορεί το χρώμα τους να ποικίλει, από ρόδινο, λευκό, ερυθρό ή κυανό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου