Όταν τα φάρμακα δεν μπορούν, όταν τα βαρρόα βασιλεύουν,,,,,,,,,όταν η ceranae καλπάζει την εποχή του καλοκαιριού.
Αυτή η ένωση των 2 ελαφρών οξέων ήρθε μετά από πολλές σκέψεις, παρατηρήσεις, αλλά και δοκιμές.
Στα προβλήματα των μελισσιών, η σκέψη ταξιδεύει πάντα πολλά χρόνια πίσω.
Στα χρόνια των παππούδων, των θείων αλλά και των γονιών μας. Των παλιών μελισσοκόμων που σεβόταν και αγαπούσαν την μέλισσα.
Όχι όμως ολων. Δεν σεβόταν όλοι την μέλισσα.
Παρ όλα αυτά όμως, αρνητικά και θετικά των παλιών, αλλά και των νεοτέρων, απ’ το μπούχισμα των παλιών και τα δηλητήρια
των νέων, σκέφτηκα ότι κάπου στην μέση πρέπει να βρίσκετε η αλήθεια.
Αφού ο άνθρωπος καταστρέφει την μέλισσα, τότε ο μόνος που θα ήθελε πραγματικά να την βοηθήσει, θα ήταν αυτή και μόνο αυτή.
Κι αυτό σίγουρα είναι η αλήθεια.
Και η αλήθεια είναι ότι τα μελίσσια μας, δεν έχουν την αυτοκάθαρση, στο επίπεδο που χρειάζετε.
Η αυτοκάθαρση δεν έχει να κάνει μόνο με την βαρρόα, αλλά και με τις άλλες αρρώστιες. Απ’ την μέρα που φέρανε το βαρρόα στα μελίσσια μας, οσα ξύδια όσα λεμόνια, όσα σκόρδα, οσα φάρμακα-δηλητήρια και να μπήκαν μέσα στις κυψέλες, το βαρρόα υπάρχει και θα υπάρχει.
Οι φαρμακοβιομηχανίες δεν πρόκειται να κάνουν κάτι γι αυτο, αλλά κι αν το κάνουν, θα είναι γιατί κάτι χειρότερο θα κοιτάξουν να φέρουν.
Δεν χάνουν έτσι εύκολα αυτοί τους πελάτες τους.
Έτσι λοιπόν η αυτοκάθαρση ίσως βοηθήσει λίγο τα μελίσσια σε τυχόν χειρότερο εχθρό απ το βαρρόα.
Με την θεραπεία λεμόνι, μπορείς να κάνεις ξαλάφρωμα βαρρόα όλο τον χρόνο.
Αυτό όμως δεν σημαίνει, πως ο μελισσοκόμος κάνει θεραπεία όποτε του καπνίσει.
Θα πρέπει να είναι σκεπτόμενος και να προμελετήσει την κατάσταση.
Να κάνει την θεραπεία πριν την νομή αφού έχει παρατηρήσει, σημάδια του βαρρόα.
Έτσι να μπουν τα μελίσσια καθαρά όσο γίνετε από βαρρόα μέσα στην νομη (αυτο για μελίσσια χωρίς την απαιτούμενη αυτοκάθαρση).
Κάνοντας την θεραπεία πάνω στην νομή, δεν θα συμβεί κάτι στο μελί που φαντάζονται καποιοι.
Άλλωστε μπορεί να γίνει και μετά τον τρύγο.
Η συνταγή λοιπόν είναι η γνωστή που ξέρουμε.
1 λίτρο σιρόπι 1-1 και 1 λίτρο χυμό λεμονιού ( από λεμόνια)
5 ml ανά κενό πλαισίου, με την μέθοδο της ενστάλαξης.
Ανά 6 μέρες η κάθε εφαρμογή επί τρεις εφαρμογές.
Κάποιοι κάνουν και 4 εφαρμογές για να πιάσουν τον κύκλο εκκόλαψης των μελισσιών. Σε βαριά προσβεβλημένα μελίσσια, την δεύτερη εφαρμογή την έκανα μετά 3 μέρες και ανέβαζα την ποσότητα από 5 ml σε 7 ml.
Με 8 ml έχω δει μανές να περιπατάνε πάνω στα πλαίσια σαν ζαλισμένες.
Κάποιοι πολλές φορές κάνουν εφαρμογή με σκέτο λεμόνι για να πέσουν περισσότερα βαρρόα.
Όμως και πάλι τα αποτελέσματα δεν είναι τα επιθυμητά .
Παρ όλα αυτά το Αιγυπτιακό πανεπιστήμιο μιλάει για 50-50.
Αυτή λοιπόν η θεραπεία γίνετε όποια στιγμή θέλουμε.
Στην θεραπεία λεμόνι+ ξύδι η διάφορα είναι ότι προσθέτουμε 10 ml ξύδι ανά λίτρο.
Το ξύδι πρέπει να είναι από σταφύλια ή μηλόξυδο.
Ποτέ από το βιομηχανοποιημένο, του χημικού οξικού οξέως.
Το καλύτερο είναι να βάζουμε ξύδι δικό μας.
Πάμε να βοηθήσουμε λίγο τους νέους για το τι πρέπει να έχουν μαζί τους στα μελίσσια. Μια σύριγγα των 10 ml
Ένα μπολ με καπάκι για να γεμίζουμε εύκολα την σύριγγα και να κλείνουμε το μπολ με το καπάκι για να μην πέφτουν, μέσα οι μέλισσες και πνίγονται.
Το υλικό το έχουμε μέσα σε μπουκάλι η μπιτόνι και το ανακινούμε καλά.
5 ml λοιπόν σε κάθε κενό πλαισίου, όμως με μια λεπτομέρεια, για καλύτερη επιτυχία.
Τα 5 ml θα τα κάνουμε ενστάλαξη σε 4-5 περασιές ανά κενό και όχι με μια περασιά.
Στόχος είναι να στάξουμε όσες περισσότερες σταγόνες γίνετε πάνω στις μέλισσες.
Ένα λεμόνι βγάζει περίπου 50 ml χυμό.
Ο χυμός πάντα στραγγισμένος.
Και το σιρόπι να γίνετε όσο το δυνατόν σε χαμηλότερη θερμοκρασία.
Ας πούμε κάτι για το ξύδι.
Κάποιοι λένε ότι η θεραπεία βαρρόα , με ξύδι πρέπει να γίνετε με θερμοκρασία μέχρι 26 βαθμους.
Καποιοι άλλοι μέχρι 29 βαθμούς.
Η ουσία είναι ότι όταν βάλουμε το ξύδι σε μεγάλες θερμοκρασίες, γίνετε πιο δυνατό.
Γι αυτό θα κοιτάμε να κάνουμε αυτήν την θεραπεία αργά το απόγευμα , όταν πρόκειται για τους καλοκαιρινούς μήνες.
Στην προηγούμενη θεραπεία για την ceranae παρέλειψα επίτηδες να πω ότι στα βαριά προσβεβλημένα μελίσσια, έβαζα ένα πανί υγρό με ξύδι πάνω στα πλαίσια.
Αυτό έγινε για τον λόγο ότι αν κάνεις την συνταγή- θεραπεία για την ceranae και αμέσως μετά κάνεις την πιο πάνω θεραπεία βαρρόα τότε πετυχαινεις το ίδιο αποτέλεσμα και καταπολεμάς βαρρόα και ceranae μαζί, χωρίς πανιά και βιτεξ.
Στην περίπτωση ceranae τα μελίσσια δεν έχουν ανοιχτούς γόνους, οπότε την κάνουμε άφοβα.
Στην περίπτωση όμως που έχουμε μελίσσια, φορτωμένα βαρρόα τον Αύγουστο, θα κάνουμε 2 εφαρμογές και θα ξαλαφρώσουμε απ το βαρρόα.
Τι πρέπει να προσέξουμε...
Τον Αύγουστο στον δικό μου τόπο που τα μελίσσια σχεδόν ξεγονιαζουν, ειναι ευκαιρία για θεραπεία με λεμονόξυδο.
Παρακολουθούμε την γέννα της μάνας και όταν έχει ελαττώσει την γέννα κατά πολύ, περίπου στο μισό πλαίσιο γόνο , κάνουμε την θεραπεία.
Ακόμη και με περισσότερα πλαίσια γόνου, μπορούμε να κάνουμε την θεραπεία, αρκεί να καταλάβουμε τα χαμηλότερα επίπεδα γέννας.
Κάποιοι παλαιοί λέγανε πως τον Αύγουστο τα μελίσσια, πρέπει να τα πηγαίνουμε σε σημεία, που να αποφεύγουν το ντουμάνι.
Δηλαδή σε σημεία με λιγότερη ζέστη. Να περάσει ο Αύγουστος και τον Σεπτέμβρη πάμε πάλι.
Κάτι τέτοιο όμως θέλει να ξέρουμε και την ισορροπία, για τα μελίσσια. Σ ‘ αυτήν την περίπτωση όμως μπορούμε να κάνουμε και την θεραπεία.
Δοκιμές.
Αν προσθέσουμε 25 ml ξύδι αντί των 10 ml βλέπουμε την γέννα της μάνας να καθυστερεί αρκετα. Αλλά και τον γόνο διάσπαρτο.
Κορώνα γράμματα παίζουμε λοιπόν την μάνα, αφού ο διάσπαρτος γόνος, προμηνύει στο μελίσσι ότι η μάνα του δεν είναι καλή.
Έτσι λοιπόν αν το μελίσσι κόψει την μάνα, δεν θα φταίει η μάνα αλλά ο μελισσοκόμος.
Υπαρχουν αρκετές λεπτομέρειες σ αυτό το σημείο όμως δεν είναι της στιγμής.
Άλλη δόκιμη
Αν προσθέσουμε 15-18 ml ξυδι, τοτε θα δούμε την μάνα να κόβει την γέννα της κατά πολύ.
Εδω προσοχή οι εξυπνάκηδες που θα πάει το μυαλό τους άλλου, ως προς το κόψιμο της γέννας.
Σ αυτήν την περίπτωση θα δείτε τόσα βαρρόα πεσμένα απ την πρώτη εφαρμογή που δεν θα το πιστεύουν τα μάτια σας.
Στην δεύτερη δεν θα έχει πολλά.
Μπορεί όμως να δείτε τις μανές , να γεννάνε ακόμη και μετά από 20 μέρες.
Η καλύτερη ποσότητα ξυδιού είναι,αυτή των 10 το πολύ 12 ml.
Δυο εφαρμογές το καλοκαίρι και 3 εφαρμογές τον χειμώνα που θα ξεγονιασουν τελείως.
Τα αέρια του ξυδιού είναι βαρύτερα και πηγαίνουν προς τα κάτω.
Οπότε κάνοντας την θεραπεία σκοτώνουμε τα σπόρια της νοζεμίασης, τα βαρρόα , τον γόνο των μελισσιών και ταυτόχρονα και τα εκκολαπτόμενα βαρρόα.
Εκτός απ αυτά που βρίσκονται στον κλειστό γόνο.
Δεν κάνουμε λοιπόν αυτήν τη θεραπεία την άνοιξη η το φθινόπωρο.
Μελίσσια που φορτώνονται συνεχώς με βαρρόα, θα πρέπει να εξαφανίζονται από προσώπου γης.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι θα μεταφέρουν βαρρόα στα αλλά μελίσσια ή αρρώστιες, αλλά οι κηφήνες τους.
Αυτοί λοιπόν κάνουν το μεγάλο κακό.
Αυτοί θα ζευγαρώνουν με της μάνες και θα μεταφέρουν τα κακά γονίδια.
Προς τους νέους μας, να πω κάτι ακόμη.
Να θυμάστε ότι κάθε φορά που θα βάζετε στα μελίσσια σας ένα φάρμακο- δηλητήριο δυναμώνετε το βαρρόα και αποδυναμώνετε τα μελίσσια σας.
Κάθε φορά που ταΐζετε τα μελίσσια σας με σιρόπι και ζαχαροτροφες αποδυναμώνετε οργανικά τις μέλισσες και φέρνετε τις αρρώστιες , μέσα στις κυψέλες σας.
Η ζάχαρη είναι για έκτακτες ανάγκες και όχι για μόνιμη διατροφή.
Τουλάχιστον μέχρι να μάθετε, ότι οι μέλισσες φτιάχνουν το μελί γι αυτες, για να ζήσουν.
Αυτή είναι η τροφή της μέλισσας.
Μ αυτήν έζησε εκατομμύρια χρόνια τώρα.
Αν η ζάχαρη ήταν το ίδιο καλή με το μελί ποιος ο λόγος να είχαμε μελίσσια και όχι χωράφια με ζαχαρότευτλα;
Όλα τα παραπάνω με το ξύδι δεν έχουν να κάνουν με επιστημονικές ερευνες, αλλα με δίκες μου δοκιμές και σκέψεις.
Κάντε τις δικες σας δοκιμές και πατέ ένα βήμα μπροστά.
Κανείς δεν θα μας σώσει
Αυτή η θεραπεία φέτος δόθηκε σε άτομα από πολλές περιοχές ανά την Ελλαδα.
Τα αποτελέσματα ήταν παραπάνω από καλά απ την πρώτη εφαρμογή.
Πηγή : Tasos Wolfering
Στα προβλήματα των μελισσιών, η σκέψη ταξιδεύει πάντα πολλά χρόνια πίσω.
Στα χρόνια των παππούδων, των θείων αλλά και των γονιών μας. Των παλιών μελισσοκόμων που σεβόταν και αγαπούσαν την μέλισσα.
Όχι όμως ολων. Δεν σεβόταν όλοι την μέλισσα.
Παρ όλα αυτά όμως, αρνητικά και θετικά των παλιών, αλλά και των νεοτέρων, απ’ το μπούχισμα των παλιών και τα δηλητήρια
των νέων, σκέφτηκα ότι κάπου στην μέση πρέπει να βρίσκετε η αλήθεια.
Αφού ο άνθρωπος καταστρέφει την μέλισσα, τότε ο μόνος που θα ήθελε πραγματικά να την βοηθήσει, θα ήταν αυτή και μόνο αυτή.
Κι αυτό σίγουρα είναι η αλήθεια.
Και η αλήθεια είναι ότι τα μελίσσια μας, δεν έχουν την αυτοκάθαρση, στο επίπεδο που χρειάζετε.
Η αυτοκάθαρση δεν έχει να κάνει μόνο με την βαρρόα, αλλά και με τις άλλες αρρώστιες. Απ’ την μέρα που φέρανε το βαρρόα στα μελίσσια μας, οσα ξύδια όσα λεμόνια, όσα σκόρδα, οσα φάρμακα-δηλητήρια και να μπήκαν μέσα στις κυψέλες, το βαρρόα υπάρχει και θα υπάρχει.
Οι φαρμακοβιομηχανίες δεν πρόκειται να κάνουν κάτι γι αυτο, αλλά κι αν το κάνουν, θα είναι γιατί κάτι χειρότερο θα κοιτάξουν να φέρουν.
Δεν χάνουν έτσι εύκολα αυτοί τους πελάτες τους.
Έτσι λοιπόν η αυτοκάθαρση ίσως βοηθήσει λίγο τα μελίσσια σε τυχόν χειρότερο εχθρό απ το βαρρόα.
Με την θεραπεία λεμόνι, μπορείς να κάνεις ξαλάφρωμα βαρρόα όλο τον χρόνο.
Αυτό όμως δεν σημαίνει, πως ο μελισσοκόμος κάνει θεραπεία όποτε του καπνίσει.
Θα πρέπει να είναι σκεπτόμενος και να προμελετήσει την κατάσταση.
Να κάνει την θεραπεία πριν την νομή αφού έχει παρατηρήσει, σημάδια του βαρρόα.
Έτσι να μπουν τα μελίσσια καθαρά όσο γίνετε από βαρρόα μέσα στην νομη (αυτο για μελίσσια χωρίς την απαιτούμενη αυτοκάθαρση).
Κάνοντας την θεραπεία πάνω στην νομή, δεν θα συμβεί κάτι στο μελί που φαντάζονται καποιοι.
Άλλωστε μπορεί να γίνει και μετά τον τρύγο.
Η συνταγή λοιπόν είναι η γνωστή που ξέρουμε.
1 λίτρο σιρόπι 1-1 και 1 λίτρο χυμό λεμονιού ( από λεμόνια)
5 ml ανά κενό πλαισίου, με την μέθοδο της ενστάλαξης.
Ανά 6 μέρες η κάθε εφαρμογή επί τρεις εφαρμογές.
Κάποιοι κάνουν και 4 εφαρμογές για να πιάσουν τον κύκλο εκκόλαψης των μελισσιών. Σε βαριά προσβεβλημένα μελίσσια, την δεύτερη εφαρμογή την έκανα μετά 3 μέρες και ανέβαζα την ποσότητα από 5 ml σε 7 ml.
Με 8 ml έχω δει μανές να περιπατάνε πάνω στα πλαίσια σαν ζαλισμένες.
Κάποιοι πολλές φορές κάνουν εφαρμογή με σκέτο λεμόνι για να πέσουν περισσότερα βαρρόα.
Όμως και πάλι τα αποτελέσματα δεν είναι τα επιθυμητά .
Παρ όλα αυτά το Αιγυπτιακό πανεπιστήμιο μιλάει για 50-50.
Αυτή λοιπόν η θεραπεία γίνετε όποια στιγμή θέλουμε.
Στην θεραπεία λεμόνι+ ξύδι η διάφορα είναι ότι προσθέτουμε 10 ml ξύδι ανά λίτρο.
Το ξύδι πρέπει να είναι από σταφύλια ή μηλόξυδο.
Ποτέ από το βιομηχανοποιημένο, του χημικού οξικού οξέως.
Το καλύτερο είναι να βάζουμε ξύδι δικό μας.
Πάμε να βοηθήσουμε λίγο τους νέους για το τι πρέπει να έχουν μαζί τους στα μελίσσια. Μια σύριγγα των 10 ml
Ένα μπολ με καπάκι για να γεμίζουμε εύκολα την σύριγγα και να κλείνουμε το μπολ με το καπάκι για να μην πέφτουν, μέσα οι μέλισσες και πνίγονται.
Το υλικό το έχουμε μέσα σε μπουκάλι η μπιτόνι και το ανακινούμε καλά.
5 ml λοιπόν σε κάθε κενό πλαισίου, όμως με μια λεπτομέρεια, για καλύτερη επιτυχία.
Τα 5 ml θα τα κάνουμε ενστάλαξη σε 4-5 περασιές ανά κενό και όχι με μια περασιά.
Στόχος είναι να στάξουμε όσες περισσότερες σταγόνες γίνετε πάνω στις μέλισσες.
Ένα λεμόνι βγάζει περίπου 50 ml χυμό.
Ο χυμός πάντα στραγγισμένος.
Και το σιρόπι να γίνετε όσο το δυνατόν σε χαμηλότερη θερμοκρασία.
Ας πούμε κάτι για το ξύδι.
Κάποιοι λένε ότι η θεραπεία βαρρόα , με ξύδι πρέπει να γίνετε με θερμοκρασία μέχρι 26 βαθμους.
Καποιοι άλλοι μέχρι 29 βαθμούς.
Η ουσία είναι ότι όταν βάλουμε το ξύδι σε μεγάλες θερμοκρασίες, γίνετε πιο δυνατό.
Γι αυτό θα κοιτάμε να κάνουμε αυτήν την θεραπεία αργά το απόγευμα , όταν πρόκειται για τους καλοκαιρινούς μήνες.
Στην προηγούμενη θεραπεία για την ceranae παρέλειψα επίτηδες να πω ότι στα βαριά προσβεβλημένα μελίσσια, έβαζα ένα πανί υγρό με ξύδι πάνω στα πλαίσια.
Αυτό έγινε για τον λόγο ότι αν κάνεις την συνταγή- θεραπεία για την ceranae και αμέσως μετά κάνεις την πιο πάνω θεραπεία βαρρόα τότε πετυχαινεις το ίδιο αποτέλεσμα και καταπολεμάς βαρρόα και ceranae μαζί, χωρίς πανιά και βιτεξ.
Στην περίπτωση ceranae τα μελίσσια δεν έχουν ανοιχτούς γόνους, οπότε την κάνουμε άφοβα.
Στην περίπτωση όμως που έχουμε μελίσσια, φορτωμένα βαρρόα τον Αύγουστο, θα κάνουμε 2 εφαρμογές και θα ξαλαφρώσουμε απ το βαρρόα.
Τι πρέπει να προσέξουμε...
Τον Αύγουστο στον δικό μου τόπο που τα μελίσσια σχεδόν ξεγονιαζουν, ειναι ευκαιρία για θεραπεία με λεμονόξυδο.
Παρακολουθούμε την γέννα της μάνας και όταν έχει ελαττώσει την γέννα κατά πολύ, περίπου στο μισό πλαίσιο γόνο , κάνουμε την θεραπεία.
Ακόμη και με περισσότερα πλαίσια γόνου, μπορούμε να κάνουμε την θεραπεία, αρκεί να καταλάβουμε τα χαμηλότερα επίπεδα γέννας.
Κάποιοι παλαιοί λέγανε πως τον Αύγουστο τα μελίσσια, πρέπει να τα πηγαίνουμε σε σημεία, που να αποφεύγουν το ντουμάνι.
Δηλαδή σε σημεία με λιγότερη ζέστη. Να περάσει ο Αύγουστος και τον Σεπτέμβρη πάμε πάλι.
Κάτι τέτοιο όμως θέλει να ξέρουμε και την ισορροπία, για τα μελίσσια. Σ ‘ αυτήν την περίπτωση όμως μπορούμε να κάνουμε και την θεραπεία.
Δοκιμές.
Αν προσθέσουμε 25 ml ξύδι αντί των 10 ml βλέπουμε την γέννα της μάνας να καθυστερεί αρκετα. Αλλά και τον γόνο διάσπαρτο.
Κορώνα γράμματα παίζουμε λοιπόν την μάνα, αφού ο διάσπαρτος γόνος, προμηνύει στο μελίσσι ότι η μάνα του δεν είναι καλή.
Έτσι λοιπόν αν το μελίσσι κόψει την μάνα, δεν θα φταίει η μάνα αλλά ο μελισσοκόμος.
Υπαρχουν αρκετές λεπτομέρειες σ αυτό το σημείο όμως δεν είναι της στιγμής.
Άλλη δόκιμη
Αν προσθέσουμε 15-18 ml ξυδι, τοτε θα δούμε την μάνα να κόβει την γέννα της κατά πολύ.
Εδω προσοχή οι εξυπνάκηδες που θα πάει το μυαλό τους άλλου, ως προς το κόψιμο της γέννας.
Σ αυτήν την περίπτωση θα δείτε τόσα βαρρόα πεσμένα απ την πρώτη εφαρμογή που δεν θα το πιστεύουν τα μάτια σας.
Στην δεύτερη δεν θα έχει πολλά.
Μπορεί όμως να δείτε τις μανές , να γεννάνε ακόμη και μετά από 20 μέρες.
Η καλύτερη ποσότητα ξυδιού είναι,αυτή των 10 το πολύ 12 ml.
Δυο εφαρμογές το καλοκαίρι και 3 εφαρμογές τον χειμώνα που θα ξεγονιασουν τελείως.
Τα αέρια του ξυδιού είναι βαρύτερα και πηγαίνουν προς τα κάτω.
Οπότε κάνοντας την θεραπεία σκοτώνουμε τα σπόρια της νοζεμίασης, τα βαρρόα , τον γόνο των μελισσιών και ταυτόχρονα και τα εκκολαπτόμενα βαρρόα.
Εκτός απ αυτά που βρίσκονται στον κλειστό γόνο.
Δεν κάνουμε λοιπόν αυτήν τη θεραπεία την άνοιξη η το φθινόπωρο.
Μελίσσια που φορτώνονται συνεχώς με βαρρόα, θα πρέπει να εξαφανίζονται από προσώπου γης.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι θα μεταφέρουν βαρρόα στα αλλά μελίσσια ή αρρώστιες, αλλά οι κηφήνες τους.
Αυτοί λοιπόν κάνουν το μεγάλο κακό.
Αυτοί θα ζευγαρώνουν με της μάνες και θα μεταφέρουν τα κακά γονίδια.
Προς τους νέους μας, να πω κάτι ακόμη.
Να θυμάστε ότι κάθε φορά που θα βάζετε στα μελίσσια σας ένα φάρμακο- δηλητήριο δυναμώνετε το βαρρόα και αποδυναμώνετε τα μελίσσια σας.
Κάθε φορά που ταΐζετε τα μελίσσια σας με σιρόπι και ζαχαροτροφες αποδυναμώνετε οργανικά τις μέλισσες και φέρνετε τις αρρώστιες , μέσα στις κυψέλες σας.
Η ζάχαρη είναι για έκτακτες ανάγκες και όχι για μόνιμη διατροφή.
Τουλάχιστον μέχρι να μάθετε, ότι οι μέλισσες φτιάχνουν το μελί γι αυτες, για να ζήσουν.
Αυτή είναι η τροφή της μέλισσας.
Μ αυτήν έζησε εκατομμύρια χρόνια τώρα.
Αν η ζάχαρη ήταν το ίδιο καλή με το μελί ποιος ο λόγος να είχαμε μελίσσια και όχι χωράφια με ζαχαρότευτλα;
Όλα τα παραπάνω με το ξύδι δεν έχουν να κάνουν με επιστημονικές ερευνες, αλλα με δίκες μου δοκιμές και σκέψεις.
Κάντε τις δικες σας δοκιμές και πατέ ένα βήμα μπροστά.
Κανείς δεν θα μας σώσει
Αυτή η θεραπεία φέτος δόθηκε σε άτομα από πολλές περιοχές ανά την Ελλαδα.
Τα αποτελέσματα ήταν παραπάνω από καλά απ την πρώτη εφαρμογή.
Πηγή : Tasos Wolfering
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου