Ιτιά (Salix alba)

Η Ιτιά (επιστ. Ιτέα, Salix) είναι γένος φυτών που ανήκει στην τάξη των Ιτεωδών (Salicales) και στην οικογένεια των Ιτεοειδών (Salicaceae) και περιλαμβάνει 330 περίπου είδη δέντρων και θάμνων των εύκρατων κυρίως αλλά και ψυχρών περιοχών της γης.

Το φυτό είναι υδρόφιλο γιαυτό βρίσκονται κυρίως κοντά σε ποτάμια, χείμαρρους ή ρυάκια γενικά σε δροσερά εδάφη και ορισμένα είδη σε αρκτικές περιοχές.

Όλα τα είδη έχουν στενά φύλλα που εναλλάσσονται, τα άνθη τους είναι αιωρούμενες ταξιανθίες και τα σπόρια τους έχουν μακριές μεταξωτές τρίχες.
Μεταξύ των διαφόρων ειδών του γένους παρατηρείται φυσικός υβριδισμός και έτσι τα είδη της ιτιάς πολλαπλασιάζονται.
Ο φλοιός της ιτιάς χρησιμοποιείται στη βυρσοδεψία, ενώ από το φλοιό ορισμένων ειδών εξάγεται μία ουσία που ονομάζεται γλυκοζίτης σαλικίνη και χρησιμοποιείται στη φαρμακευτική.
Η ξυλεία των ειδών της ιτιάς δεν είναι ιδιαίτερα ανθεκτική όμως από το είδος άλμπα κάλβα κατασκευάζονται τα μπαστούνια του κρίκετ.

Ο τυπικός εκπρόσωπος της ομάδας αυτής των δέντρων είναι η κλαίουσα ιτιά ή απλά κλαίουσα (Salix × sepulcralis), δέντρο που το ύψος του φτάνει τα 20 μέτρα και το χαρακτηριστικό του γνώρισμα είναι η φυλλωσιά του που γέρνει προς τα κάτω και από μακρινή απόσταση δίνει την εντύπωση μιας βροχής «δακρύων», δικαιολογώντας την ονομασία του.
Στην Ελλάδα βρίσκονται 10 είδη και είναι αυτοφυή. Το κυριότερο και πιο κοινό είδος είναι η λευκή ιτιά (Salix alba). Την ονομασία της την οφείλει στις λευκές αποχρώσεις του κορμού της. 
Το ύψος της μπορεί να φτάσει τα 25 μέτρα.
Ανθίζει ανάλογα με το υψόμετρο από τον Φεβρουάριο μέχρι και άρχές Μαίου. 
Τα άνθη είναι όρθια κατά ιούλους, μικρά και κίτρινα, ενώ τα αρσενικά άνθη είναι χωριστά από τα θηλυκά, δηλαδή σε διαφορετικό δέντρο.
Είναι από τα σπουδαιότερα μελισσοκομικά φυτά, διότι νωρίς την άνοιξη δίνει άφθονο νέκταρ και γύρη χρώματος κίτρινου σκούρο, βοηθώντας την ανάπτυξη των σμηνών.