Ελέβορος , Σκάρφι,Κάρπη,Καρπί (Helleborus cyclophyllus ή Helleborus Orientalis )

Αειθαλής πολυετής πόα που φτάνει το μισό μέτρο σε ύψος, που φυτρώνει στα ορεινά.

Τον βρίσκουμε στα ξέφωτα των ορεινών δασών, τα άνθη του εμφανίζονται νωρίς την άνοιξη, μετά το λιώσιμο των χιονιών.
Ανήκουν στην ίδια οικογένεια με τις ανεμώνες και τις νεραγκούλες.
Από τα ένδεκα είδη ελλέβορου που υπάρχουν σε όλη την Ευρώπη, στην Ελλάδα φυτρώνει μόνο ο Ελλέβορος ο κυκλόφυλλος (Helleborus cyclophyllus).
Στη βάση του φυτού, φυτρώνουν ένα ή περισσότερα μεγάλα φύλλα με μακρύ μίσχο.

Τα φύλλα αυτά χωρίζονται σε πολλά επιμήκη φυλλάρια, με παλαμοειδή διάταξη.
Ο βλαστός βγάζει πολύ μικρά φυλλαράκια ή βράκτια.
Προτιμά καλά στραγγιζόμενο έδαφος, και ημισκιερή έως σκιερή θέση( συνήθως κάτω από Έλατα ).
Οι Ελλέβοροι είναι φυτά δηλητηριώδη.
Όπως όλα τα δηλητήρια, χρησιμοποιούνταν από τους πρακτικούς γιατρούς και για φαρμακευτικούς σκοπούς.
Παλιά χρησιμοποιούνταν για τη θεραπεία διαφόρων ασθενειών των ζώων, καθώς και τον ανθρώπων ( καρκίνος ).
Επίσης η λαϊκή μας παράδοση αποδίδει στο Σκάρφι πολλές ιδιότητες.

Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, από ελλέβορο παρασκευάζονταν φάρμακα για τη θεραπεία της μανίας, της μελαγχολίας, της υποχονδρίας, ακόμη και της επιληψίας.
Τον χρησιμοποιούσαν επίσης κατά της υδρωπικίας και σε χρόνια δερματικά νοσήματα.
Η χρήση του γινόταν με μορφή σκόνης ή βάμματος.
Δίνει με τα όμορφα άνθη της από τον Ιανουάριο ως τον Απρίλιο, νέκταρ στα μελίσσια.