Το δενδρολίβανο γνωστό και ως αρισμαρί, στην Κύπρο είναι γνωστό με το όνομα λασμαρί, είναι αρωματικός, πυκνόφυλλος αειθαλής θάμνος που δεν ξεπερνά τα 2 μέτρα, από την οικογένεια των Χειλανθών.
Η λατινική ονομασία του φυτού Rosmarinus σημαίνει δροσιά της θάλασσας, γιατί πιστευόταν ότι το φυτό μπορεί να αναπτυχθεί χωρίς πότισμα, μόνο από την υγρασία της θάλασσας.
Γνωστό φυτό στην αρχαιότητα όταν οι Αρχαίοι Έλληνες το χρησιμοποιούσαν σε διάφορες θρησκευτικές τελετές και γιορτές, σε στολισμούς κτηρίων, ναών και ως καύσιμο για θυμίαμα.
Η καταγωγή του είναι από τις περιοχές της Μεσογείου αλλά σήμερα εκτός από τις περιοχές αυτές καλλιεργείται ως καλλωπιστικό για τα ωραία κυανά άνθη του σε όλη σχεδόν την Ευρώπη και τις εύκρατες περιοχές της Αμερικής.
Περιέχει τανίνη και αιθέριο έλαιο, το οποίο εξάγεται με απόσταξη κυρίως από τις κορυφές των ανθοφόρων βλαστών. Τα άνθη του προτιμώνται από τις μέλισσες και γίνονται πηγή για την παραγωγή μελιού.
Τα φύλλα του είναι δερματώδη, μικρά , γραμμοειδή και μοιάζουν με πευκοβελόνες. Η πάνω επιφάνεια των φύλλων έχει χρώμα σκούρο πράσινο και η κάτω επιφάνεια είναι ελαφρώς χνουδωτή με χρώμα λευκό ή αχνά γκριζωπό.
Τα άνθη βρίσκονται κατά ομάδες και βγαίνουν στις μασχάλες των φύλλων. Το χρώμα τους είναι μοβ, κυανόλευκο ή και λευκό. Δεν έχει ιδιαίτερη ανάγκη από πότισμα και μπορεί να φυτρώσει και σε βραχώδεις ορεινές περιοχές, έχει όμως ανάγκη την εδαφική υγρασία! Οι βλαστοί έχουν ένα ευχάριστο άρωμα που μοιάζει με αυτό του τσαγιού και η γεύση τους είναι ελαφρώς πικρή και λίγο καυτερή.
Η ανθοφορία του διαρκεί όλο τον χειμώνα, αλλά η κανονική του αρχίζει της πρώτες ημέρες της άνοιξης μέχρι και το Μάιο.
Η νεκταροέκκριση και η γυρεοπαραγωγή διαρκούν όλη την ημέρα!
Έχει υπολογισθεί στις χώρες που καλλιεργείται ότι η παραγωγή του σε μέλι είναι 20-40 κιλά ανά στρέμμα!
Το μέλι είναι πολύ ανοιχτό με έντονη γεύση και άρωμα και συστήνεται σε άτομα με πεπτικά και ηπατικά προβλήματα.
Η λατινική ονομασία του φυτού Rosmarinus σημαίνει δροσιά της θάλασσας, γιατί πιστευόταν ότι το φυτό μπορεί να αναπτυχθεί χωρίς πότισμα, μόνο από την υγρασία της θάλασσας.
Γνωστό φυτό στην αρχαιότητα όταν οι Αρχαίοι Έλληνες το χρησιμοποιούσαν σε διάφορες θρησκευτικές τελετές και γιορτές, σε στολισμούς κτηρίων, ναών και ως καύσιμο για θυμίαμα.
Η καταγωγή του είναι από τις περιοχές της Μεσογείου αλλά σήμερα εκτός από τις περιοχές αυτές καλλιεργείται ως καλλωπιστικό για τα ωραία κυανά άνθη του σε όλη σχεδόν την Ευρώπη και τις εύκρατες περιοχές της Αμερικής.
Περιέχει τανίνη και αιθέριο έλαιο, το οποίο εξάγεται με απόσταξη κυρίως από τις κορυφές των ανθοφόρων βλαστών. Τα άνθη του προτιμώνται από τις μέλισσες και γίνονται πηγή για την παραγωγή μελιού.
Τα φύλλα του είναι δερματώδη, μικρά , γραμμοειδή και μοιάζουν με πευκοβελόνες. Η πάνω επιφάνεια των φύλλων έχει χρώμα σκούρο πράσινο και η κάτω επιφάνεια είναι ελαφρώς χνουδωτή με χρώμα λευκό ή αχνά γκριζωπό.
Τα άνθη βρίσκονται κατά ομάδες και βγαίνουν στις μασχάλες των φύλλων. Το χρώμα τους είναι μοβ, κυανόλευκο ή και λευκό. Δεν έχει ιδιαίτερη ανάγκη από πότισμα και μπορεί να φυτρώσει και σε βραχώδεις ορεινές περιοχές, έχει όμως ανάγκη την εδαφική υγρασία! Οι βλαστοί έχουν ένα ευχάριστο άρωμα που μοιάζει με αυτό του τσαγιού και η γεύση τους είναι ελαφρώς πικρή και λίγο καυτερή.
Η ανθοφορία του διαρκεί όλο τον χειμώνα, αλλά η κανονική του αρχίζει της πρώτες ημέρες της άνοιξης μέχρι και το Μάιο.
Η νεκταροέκκριση και η γυρεοπαραγωγή διαρκούν όλη την ημέρα!
Έχει υπολογισθεί στις χώρες που καλλιεργείται ότι η παραγωγή του σε μέλι είναι 20-40 κιλά ανά στρέμμα!
Το μέλι είναι πολύ ανοιχτό με έντονη γεύση και άρωμα και συστήνεται σε άτομα με πεπτικά και ηπατικά προβλήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου