Φυλλοβόλος θάμνος ή μικρό δένδρο με μεγάλα, βαθυπράσινα και σε σχήμα καρδιάς φύλλα.
Σε ύψος φτάνει τα 4 - 5 μ. και διάμετρο έως 3 μ.
Η πασχαλιά οφείλει το όνομα της στο γεγονός ότι ανθίζει για 20 έως 30 ημέρες κοντά στο Πάσχα.
Ανάλογα με το είδος και την ποικιλία, τα αρωματικά της λουλούδια βγαίνουν σε μεγάλες και εντυπωσιακές, κωνικές ταξιανθίες.
Οι πιο πολλοί την έχουμε θαυμάσει σε διάφορες αποχρώσεις του μοβ, ωστόσο συχνά συναντάμε τα απλά ή διπλά άνθη της σε διάφορους τόνους του λευκού, ιώδους, μπλε και κίτρινου.
Το πιο σύνηθες είδος στην Ελλάδα είναι η κοινή πασχαλιά (Syringa vulgaris), με τα χαρακτηριστικά μοβ -φούξια άνθη. Μετρίου μεγέθους, δεν ξεπερνά σε ύψος τα 4 - 5 μ. και τα 2 - 3 μ. σε διάμετρο. Φυτεύεται ως θάμνος (μεμονωμένα είτε σε ομάδες), καθώς και σε μπορντούρες ή φράχτες.
Με το ανάλογο κλάδεμα μπορεί να διαμορφωθεί σε δενδρύλλιο, ενώ τα κομμένα άνθη της -αν και δεν διατηρούνται πολύ-διακοσμούν το βάζο μας.
Πρόκειται για ένα ανθεκτικό και σκληροτράχηλο φυτό.
Έδαφος χωρίς πολλές απαιτήσεις, αρκεί το έδαφος να στραγγίζει καλά.
Προτιμάει την ηλιόλουστη θέση.
Πολλαπλασιάζεται με σπόρο την άνοιξη και με ημιώριμα μοσχεύματα (κομμένοι βλαστοί που φυτεύονται στο χώμα και βγάζουν ρίζες) τον Αύγουστο, με παραφυάδες ή με εμβολιασμό.
Ανθίζει τον Απρίλιο και δίνει νέκταρ και γύρη χρώματος κίτρινου, σε μεγάλες ποσότητες.
Σε ύψος φτάνει τα 4 - 5 μ. και διάμετρο έως 3 μ.
Ανάλογα με το είδος και την ποικιλία, τα αρωματικά της λουλούδια βγαίνουν σε μεγάλες και εντυπωσιακές, κωνικές ταξιανθίες.
Οι πιο πολλοί την έχουμε θαυμάσει σε διάφορες αποχρώσεις του μοβ, ωστόσο συχνά συναντάμε τα απλά ή διπλά άνθη της σε διάφορους τόνους του λευκού, ιώδους, μπλε και κίτρινου.
Το πιο σύνηθες είδος στην Ελλάδα είναι η κοινή πασχαλιά (Syringa vulgaris), με τα χαρακτηριστικά μοβ -φούξια άνθη. Μετρίου μεγέθους, δεν ξεπερνά σε ύψος τα 4 - 5 μ. και τα 2 - 3 μ. σε διάμετρο. Φυτεύεται ως θάμνος (μεμονωμένα είτε σε ομάδες), καθώς και σε μπορντούρες ή φράχτες.
Με το ανάλογο κλάδεμα μπορεί να διαμορφωθεί σε δενδρύλλιο, ενώ τα κομμένα άνθη της -αν και δεν διατηρούνται πολύ-διακοσμούν το βάζο μας.
Πρόκειται για ένα ανθεκτικό και σκληροτράχηλο φυτό.
Έδαφος χωρίς πολλές απαιτήσεις, αρκεί το έδαφος να στραγγίζει καλά.
Πολλαπλασιάζεται με σπόρο την άνοιξη και με ημιώριμα μοσχεύματα (κομμένοι βλαστοί που φυτεύονται στο χώμα και βγάζουν ρίζες) τον Αύγουστο, με παραφυάδες ή με εμβολιασμό.
Ανθίζει τον Απρίλιο και δίνει νέκταρ και γύρη χρώματος κίτρινου, σε μεγάλες ποσότητες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου