Παπαρούνα (Papaver rhoeas )

H παπαρούνα είναι αγγειόσπερμο, δικότυλο, ποώδες φυτό, μονοετές.
Οι παπαρούνες βρίσκονται στις εύκρατες και ψυχρές περιοχές της Γης.

Χαρακτηριστικά τους είναι τα φύλλα τους, που είτε αναπτύσσονται μέσα σε λοβό είτε είναι κομμένα σε διάφορα μέρη διασκορπισμένα.
Βλαστοί τριχωτοί ύψους, από 30 έως 60 εκατοστά.
Τα άνθη της είναι 4 μεγάλα κατακόκκινα πέταλα στην βάση των οποίων υπάρχει μία μαύρη κηλίδα.
Ο καρπός της παπαρούνας είναι πολύσπερμη κάψα.
Υπάρχουν πολλά είδη παπαρούνας (100 περίπου) που είτε είναι αυτοφυή λουλούδια των αγρών είτε καλλιεργούνται.
Το πιο σημαντικό είδος του γένους είναι η Μήκων η υπνοφόρος (Papaver somniferum) .
Τα σπόρια της τα χρησιμοποιούσαν ως μπαχαρικό από τα αρχαία χρόνια.
Τέτοια σπόρια βρέθηκαν σε ανασκαφές που έγιναν σε παραλίμνιους οικισμούς στην Ελβετία.
Άλλες ποικιλίες καλλιεργούνται για τα πολύχρωμα άνθη τους και είναι καλλωπιστικά φυτά σε κήπους και πάρκα.
Στην Ελλάδα το γνωστότερο είδος είναι η κοινή παπαρούνα των αγρών, επιστημονική ονομασία Μήκων η ροιάς (Papaver rhoeas), μικρό λουλούδι με κόκκινα άνθη μαύρα στη βάση τους, που ανθίζουν την άνοιξη, δίνοντας μαζί με τις μαργαρίτες ένα χαρακτηριστικό χρώμα στην Ελληνική ύπαιθρο.
Πολλαπλασιάζεται με σπόρο και μοσχεύματα.
Ανθίζει Μάιο – Ιούνιο.
Δίνει γύρη χρώματος σταχτόμαυρο. Δεν δίνει νέκταρ.