Λέγεται και αγκάθι του Χριστού, γιατί από το φυτό αυτό, ο Ρωμαίος στρατιώτης έκανε το αγκάθινο στεφάνι, που έβαλε στο κεφάλι του Χριστού, πριν την σταύρωση του.
Το παλιούρι είναι ένα πολύ σκληρό και ανθεκτικό φυτό. Το ριζικό του σύστημα εκμεταλλεύεται άριστα την υγρασία του εδάφους και έτσι μπορεί και επιβιώνει τόσο σε άγονα εδάφη όσο και σε εύφορα.
Είναι θάμνος φυλλοβόλος και σπάνια ξεπερνά σε ύψος τα 5 μέτρα. Είναι γνωστό σε όλες τις χώρες της Μεσογείου και ανατολικά φθάνει μέχρι το Ιράν και το Αφγανιστάν.
Έχει πολλά κλαδιά που έχουν σε όλο το μήκος τους μυτερά αγκάθια.
Μπουμπούκια και άνθος σε ταξιανθία στις μασχάλες των φύλλων πολύ μικρά γυαλιστερά, χρώματος κιτρινοπράσινου.
Οι καρποί του είναι στρόγγυλοι σαν μικροί δίσκοι, διαμέτρου μέχρι 3 εκατοστά, ξυλώδεις και όπου πέσουν βλασταίνουν εύκολα.
Το παλιούρι παράγει μέλι άριστης ποιότητος, φωτεινού κίτρινου χρώματος.
Άριστο μελισσοκομικό φυτό με μεγάλη νεκταροέκκριση και ταυτόχρονη παραγωγή γύρης.
Το πλήθος των λουλουδιών του σε ταξιανθία αλλά και σε συνδυασμό με τα μορφολογικά του χαρακτηριστικά το κάνουν να είναι πολύ ελκυστικό για τις μέλισσες.
Ανθίζει Μάιο – Ιούνιο.
Η διάρκεια άνθισης του είναι περίπου δύο εβδομάδες, ξεκινάει από τα πεδινά και μετά από 15 ημέρες περίπου στα ημιορεινά, ικανός χρόνος ακόμη και οι παραφυάδες να κτίσουν κεριά, να γεμίσουν γύρη, μέλια και να αναπτυχθούν σε καλό βαθμό.
Κάποιες χρονιές, πριν την άνθισή του, τα φύλλα του καλύπτονται και από μια αφίδα που δημιουργεί μελίτωμα και το εκμεταλλεύονται οι μέλισσες.
Η νεκταροέκκρισή του επηρεάζεται αρνητικά από τον άνεμο, ο οποίος στεγνώνει το νέκταρ πάνω στα άνθη, αλλά και από την βροχή που, αντιθέτως, ξεπλένει το νέκταρ από τα άνθη.
Με ζέστη και υγρασία δίνει άφθονο νέκταρ και γύρη χρώματος πορτοκαλί.
Το παλιούρι είναι ένα πολύ σκληρό και ανθεκτικό φυτό. Το ριζικό του σύστημα εκμεταλλεύεται άριστα την υγρασία του εδάφους και έτσι μπορεί και επιβιώνει τόσο σε άγονα εδάφη όσο και σε εύφορα.
Είναι θάμνος φυλλοβόλος και σπάνια ξεπερνά σε ύψος τα 5 μέτρα. Είναι γνωστό σε όλες τις χώρες της Μεσογείου και ανατολικά φθάνει μέχρι το Ιράν και το Αφγανιστάν.
Έχει πολλά κλαδιά που έχουν σε όλο το μήκος τους μυτερά αγκάθια.
Μπουμπούκια και άνθος σε ταξιανθία στις μασχάλες των φύλλων πολύ μικρά γυαλιστερά, χρώματος κιτρινοπράσινου.
Οι καρποί του είναι στρόγγυλοι σαν μικροί δίσκοι, διαμέτρου μέχρι 3 εκατοστά, ξυλώδεις και όπου πέσουν βλασταίνουν εύκολα.
Το παλιούρι παράγει μέλι άριστης ποιότητος, φωτεινού κίτρινου χρώματος.
Άριστο μελισσοκομικό φυτό με μεγάλη νεκταροέκκριση και ταυτόχρονη παραγωγή γύρης.
Το πλήθος των λουλουδιών του σε ταξιανθία αλλά και σε συνδυασμό με τα μορφολογικά του χαρακτηριστικά το κάνουν να είναι πολύ ελκυστικό για τις μέλισσες.
Ανθίζει Μάιο – Ιούνιο.
Κάποιες χρονιές, πριν την άνθισή του, τα φύλλα του καλύπτονται και από μια αφίδα που δημιουργεί μελίτωμα και το εκμεταλλεύονται οι μέλισσες.
Η νεκταροέκκρισή του επηρεάζεται αρνητικά από τον άνεμο, ο οποίος στεγνώνει το νέκταρ πάνω στα άνθη, αλλά και από την βροχή που, αντιθέτως, ξεπλένει το νέκταρ από τα άνθη.
Με ζέστη και υγρασία δίνει άφθονο νέκταρ και γύρη χρώματος πορτοκαλί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου