Μέντα, Φλησκούνι, βληχούνι, γληφώνι, γλιχούνι, δύοσμος ο γλήχων, μίνθη, μίνθα ( Mentha spp )

Είναι ποώδες Πολυετές, αρωματικό φυτό της οικογένειας των χειλανθών των εύκρατων περιοχών, με τριχωτούς βλαστούς.

Το ύψος του φτάνει έως 0,20 εκ., τα φύλλα του, είναι μικρού μεγέθους, ανοιχτού πράσινου χρώματος, με έντονο άρωμα Μέντας.
Χρησιμοποιείται στην μαγειρική ως καρύκευμα, καθώς και ως αφέψημα ή αιθέριο έλαιο.

Η ελληνική χλωρίδα περιλαμβάνει διάφορα είδη μέντας, περίπου 26.
Το όνομα μέντα προέρχεται από το λατινικό mentha, το οποίο με τη σειρά του προέρχεται από το αρχαιοελληνικό μίνθη.
Τα άνθη σχηματίζουν ταξιανθίες στάχυος είναι μενεξεδιά, ρόδινα και σπάνια άσπρα.
Πολλαπλασιάζεται συνήθως αγενώς με καταβολάδες.
Ανθίζει από Ιούλιο μέχρι και τον Σεπτέμβριο.
Δίνει νέκταρ με ξεχωριστό άρωμα και γύρη χρώματος κρεμ.