Είναι διετές ή πολυετές φυτό, που μπορεί να φτάσει το 1 μέτρο ύψος.
Έχει βαθιά χοντρή ρίζα και χοντρό κεντρικό βλαστό.
Τα φύλλα του είναι οδοντωτά και αγκαθωτά. Το βρίσκουμε παντού σε όλη την Ελλάδα σε ακαλλιέργητα εδάφη σε χαμηλό υψόμετρο.
Αυτό το λαχανικό είναι άγνωστο σε εμάς σήμερα, αλλά τρωγόταν από τους παλιούς κατά τον Διοσκουρίδη (Το φύλλο του μοιάζει με της άγριας αγκινάρας και από αυτό τρώνε τους
βλαστούς του αφού ασπρίσουν, όπως τρώνε τους βλαστούς από τη θαλασσοκράμβη και τα σπαράγγια.
Υπάρχουν δύο είδη σκολιμπρίων : Αυτοί που έχουν αγκάθια και αυτοί που δεν έχουν αγκάθια.
Τους αγκαθωτούς τους καλλιεργούν για να συγκομίζουν τους τρυφερούς και νοστιμότατους βλαστούς.
Tο βρίσκουμε σε άγονες και ακαλλιέργητες εκτάσεις, στις άκρες των δρόμων και σε πετρώδη εδάφη.
Πολλαπλασιάζεται με σπόρο.
Ανθίζει μέσα Μαΐου μέχρι και Αύγουστο.
Δίνει νέκταρ και γύρη χρώματος πορτοκαλί.
Είναι πολύ καλό μελισσοκομικό φυτό γιατί βοηθάει τα μελίσσια τους κρίσιμους καλοκαιρινούς μήνες .
Έχει βαθιά χοντρή ρίζα και χοντρό κεντρικό βλαστό.
Τα φύλλα του είναι οδοντωτά και αγκαθωτά. Το βρίσκουμε παντού σε όλη την Ελλάδα σε ακαλλιέργητα εδάφη σε χαμηλό υψόμετρο.
Αυτό το λαχανικό είναι άγνωστο σε εμάς σήμερα, αλλά τρωγόταν από τους παλιούς κατά τον Διοσκουρίδη (Το φύλλο του μοιάζει με της άγριας αγκινάρας και από αυτό τρώνε τους
βλαστούς του αφού ασπρίσουν, όπως τρώνε τους βλαστούς από τη θαλασσοκράμβη και τα σπαράγγια.
Υπάρχουν δύο είδη σκολιμπρίων : Αυτοί που έχουν αγκάθια και αυτοί που δεν έχουν αγκάθια.
Τους αγκαθωτούς τους καλλιεργούν για να συγκομίζουν τους τρυφερούς και νοστιμότατους βλαστούς.
Tο βρίσκουμε σε άγονες και ακαλλιέργητες εκτάσεις, στις άκρες των δρόμων και σε πετρώδη εδάφη.
Πολλαπλασιάζεται με σπόρο.
Ανθίζει μέσα Μαΐου μέχρι και Αύγουστο.
Δίνει νέκταρ και γύρη χρώματος πορτοκαλί.
Είναι πολύ καλό μελισσοκομικό φυτό γιατί βοηθάει τα μελίσσια τους κρίσιμους καλοκαιρινούς μήνες .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου