Ο φράξος είναι μεσαίου μεγέθους δένδρο, ανήκει στην ίδια οικογένεια Oleaceae, έχει ύψος που μπορεί να φτάσει και τα 15 μέτρα και κόμη ελαφρώς πεπλατυσμένη στρογγυλή έως 5 μ. διάμετρο, με λείο γκρίζο φλοιό.
Τα φύλλα του κατ’ εναλλαγή, σύνθετα, πτεροειδή, 20-30 εκατοστά μήκος, με 5-9 φυλλάρια ωοειδή έως λογχοειδή, με ελαφρώς οδοντωτή και κυματιστή περίμετρο, με χρώμα μεταβλητό έντονα πράσινο το καλοκαίρι και καστανό-κόκκινο, χρυσό-κίτρινα το φθινόπωρο.
Τα λευκά του άνθη αποτελούνται από δύο στήμονες και τέσσερα στενά πέταλα και βρίσκονται στις άκρες των κλαδιών σε όρθιους σύνθετους βότρεις.
Σχηματίζονται μαζί με την εμφάνιση των φύλλων από τον Απρίλιο με Μάιο έντονα αρωματικά.
Το άνθη του είναι λευκά, ομαδοποιημένα, ο καρπός του μικρό κάρυο με μακρόστενο μεμβρανώδες πτερύγιο, με μήκος 1,5-2,5 εκατοστά, στην αρχή πράσινο και καστανό στην ωρίμανση.
Είναι δέντρο ιθαγενές σε Ινδίες, Αυστραλία και Β. Αμερική. Έχει εισαχθεί εδώ και πολλά χρόνια στην Ελλάδα όπου έχει εγκλιματισθεί ως καλλωπιστικό φυτό.
Το συναντάται σε όλη τη χώρα σε θαμνότοπους σε μικτά δάση, σε βραχώδεις και ασβεστολιθικές τοποθεσίες.
Ο φράξος συχνά καλλιεργείται ως καλλωπιστικό δέντρο για τα διακοσμητικά άνθη του σε ξηρά, αλατούχα και αλκαλικά εδάφη, ανέχεται τη σκιά αλλά όχι της θαλάσσιες έκθεσης.
Έχει μικρές απαιτήσεις σε νερό και αντέχει σε χαμηλές θερμοκρασίες ακόμη και κάτω των -20°C, είναι ανθεκτικό στην ατμοσφαιρική ρύπανση.
Πολλαπλασιάζεται με σπόρο και με εμβολιασμό.
Είναι ένα πολύ καλό μελισσοκομικό φυτό που δίνει μέλι και άφθονη κατακίτρινη γύρη, που κάνει τις μέλισσες, να στριμώχνονται για την συλλογή της.
Τα λευκά του άνθη αποτελούνται από δύο στήμονες και τέσσερα στενά πέταλα και βρίσκονται στις άκρες των κλαδιών σε όρθιους σύνθετους βότρεις.
Σχηματίζονται μαζί με την εμφάνιση των φύλλων από τον Απρίλιο με Μάιο έντονα αρωματικά.
Είναι δέντρο ιθαγενές σε Ινδίες, Αυστραλία και Β. Αμερική. Έχει εισαχθεί εδώ και πολλά χρόνια στην Ελλάδα όπου έχει εγκλιματισθεί ως καλλωπιστικό φυτό.
Το συναντάται σε όλη τη χώρα σε θαμνότοπους σε μικτά δάση, σε βραχώδεις και ασβεστολιθικές τοποθεσίες.
Ο φράξος συχνά καλλιεργείται ως καλλωπιστικό δέντρο για τα διακοσμητικά άνθη του σε ξηρά, αλατούχα και αλκαλικά εδάφη, ανέχεται τη σκιά αλλά όχι της θαλάσσιες έκθεσης.
Έχει μικρές απαιτήσεις σε νερό και αντέχει σε χαμηλές θερμοκρασίες ακόμη και κάτω των -20°C, είναι ανθεκτικό στην ατμοσφαιρική ρύπανση.
Πολλαπλασιάζεται με σπόρο και με εμβολιασμό.
Είναι ένα πολύ καλό μελισσοκομικό φυτό που δίνει μέλι και άφθονη κατακίτρινη γύρη, που κάνει τις μέλισσες, να στριμώχνονται για την συλλογή της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου