Αρκουδόβατος, ακρόβατος, ξυλόβατος, αιλίκι (Smilax aspera)

Θάμνος αειθαλής, αναρριχώμενος ή έρπων.
Ο κορμός του σχηματίζει έλικες, με τις οποίες περιβάλει τα δένδρα πάνω στα οποία αναρριχάται.

Η πρώτη εντύπωση όταν το βλέπουμε είναι ότι πρόκειται για Κισσό, ξεχωρίζει όμως από τα μικρότερα φύλλα του, σε σχήμα καρδιάς τα οποία είναι αγκαθωτά στις άκρες.
Ευδοκιμεί σε όλη την Ελλάδα και κυρίως στα πευκοδάση.
Η εντυπωσιακή σε άρωμα ανθοφορία του, από μέσα Αυγούστου μέχρι και το Νοέμβριο, με τα μικρά ασπρορόδινα λουλούδια, αποζημιώνει για τις ενοχλήσεις που προκαλεί τον υπόλοιπο χρόνο.
Οι μέλισσες βόσκουν εντατικά στον αρκουδόβατο, συλλέγοντας γύρη, χρώματος λευκού σε μεγάλες ποσότητες, καλής ποιότητας, καθώς και νέκταρ.
Το μέλι είναι αρωματικό και ανοιχτόχρωμο.

Είναι ένα φυτό γνωστό στους παλιούς μελισσοκόμους, οι οποίοι το εκμεταλλεύονται ταυτόχρονα με τη μελιτοφορία του πεύκου.
Μάλιστα όσο περισσότερο μέλι μπαίνει από τον αρκουδοβάτο κατά τη διάρκεια μελιτοέκκρισης του πεύκου, τόσο πιο γρήγορα θα κρυσταλλώσει το μέλι.

Ο αρκουδοβάτος είναι και αυτό ένα πολύ σημαντικό φυτό που βοηθάει τις μέλισσες να ανανεώσουν, τους πληθυσμούς τους εφόσον όταν έρχεται γύρη στην κυψέλη η βασίλισσα ξεκινά και πάλι την γέννα της.