Η Ασφάκα (Φλωμίς η θαμνώδης, Phlomis fruticosa), είναι ξυλώδες φυτό - Θάμνος της οικογένειας των Χειλανθών της τάξης των Σωληνανθών.
Φτάνει έως ενάμιση μέτρο ύψος και φυτρώνει κυρίως σε βραχώδη ή πετρώδη εδάφη. Έχει πολλούς βλαστούς σκεπασμένους με χνούδι. Τα φύλλα είναι αντίθετα λογχοειδή με μικρό μίσχο, ανοιχτά πράσινα από πάνω και προς το λευκό από κάτω.
Τα άνθη είναι κατά σπονδύλους 6-40 άνθη ανά σπόνδυλο. Ο κάλυκας είναι σωληνοειδής με 5 δόντια.
Η στεφάνι είναι δίχειλη με κυρτό άνω χείλος.
Φύεται σε μεγάλες εκτάσεις σε όλη την Ελλάδα, και σε όλα τα υψόμετρα. Πολλαπλασιάζεται με σπόρους και μοσχεύματα.
Ανθίζει ανάλογα το υψόμετρο από Απρίλιο έως και αρχές Ιουνίου. Δίνει νέκταρ και γύρη χρώματος κίτρινου.
Τα λουλούδια της έχουν χρώμα κίτρινο, είναι από τα λίγα φυτά που οι μέλισσες δεν παίρνουν το νέκταρ τους. Αυτό γίνεται επειδή έχει βαθύ κάλυκα, και δεν φτάνει τόσο χαμηλά η προβοσκίδα της μέλισσας. Το μέλι που παίρνει η μέλισσα οφείλεται, στο ότι ανάλογα την θερμοκρασία και την υγρασία ορισμένες ώρες της ημέρας ανεβαίνει η στάθμη στον κάλυκα και έτσι φθάνει η προβοσκίδα της μέλισσας το νέκταρ.
Είναι αρκετά διαδεδομένη στην Ελλάδα και κυρίως στην Ήπειρο, τη νότια Ελλάδα και στα νησιά και απαντάται σε οκτώ είδη.
Παλιότερα χρησιμοποιούταν ως καύσιμη ύλη για θέρμανση , για γιατροσόφια αλλά και για την κατασκευή μπαρούτης .
Φτάνει έως ενάμιση μέτρο ύψος και φυτρώνει κυρίως σε βραχώδη ή πετρώδη εδάφη. Έχει πολλούς βλαστούς σκεπασμένους με χνούδι. Τα φύλλα είναι αντίθετα λογχοειδή με μικρό μίσχο, ανοιχτά πράσινα από πάνω και προς το λευκό από κάτω.
Τα άνθη είναι κατά σπονδύλους 6-40 άνθη ανά σπόνδυλο. Ο κάλυκας είναι σωληνοειδής με 5 δόντια.
Η στεφάνι είναι δίχειλη με κυρτό άνω χείλος.
Φύεται σε μεγάλες εκτάσεις σε όλη την Ελλάδα, και σε όλα τα υψόμετρα. Πολλαπλασιάζεται με σπόρους και μοσχεύματα.
Ανθίζει ανάλογα το υψόμετρο από Απρίλιο έως και αρχές Ιουνίου. Δίνει νέκταρ και γύρη χρώματος κίτρινου.
Τα λουλούδια της έχουν χρώμα κίτρινο, είναι από τα λίγα φυτά που οι μέλισσες δεν παίρνουν το νέκταρ τους. Αυτό γίνεται επειδή έχει βαθύ κάλυκα, και δεν φτάνει τόσο χαμηλά η προβοσκίδα της μέλισσας. Το μέλι που παίρνει η μέλισσα οφείλεται, στο ότι ανάλογα την θερμοκρασία και την υγρασία ορισμένες ώρες της ημέρας ανεβαίνει η στάθμη στον κάλυκα και έτσι φθάνει η προβοσκίδα της μέλισσας το νέκταρ.
Είναι αρκετά διαδεδομένη στην Ελλάδα και κυρίως στην Ήπειρο, τη νότια Ελλάδα και στα νησιά και απαντάται σε οκτώ είδη.
Παλιότερα χρησιμοποιούταν ως καύσιμη ύλη για θέρμανση , για γιατροσόφια αλλά και για την κατασκευή μπαρούτης .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου