Οπωροφόρο φυλλοβόλο δέντρο, ύψους μέχρι και 25 μέτρα, ανήκει στην οικογένεια των Ροδοειδών και καλλιεργείται δε σε όλες τις εύκρατες χώρες.
Κατάγεται από τις περιοχές γύρω από την Κασπία θάλασσα και βρέθηκε στην Ελλάδα από τα αρχαία χρόνια. Στην Ευρώπη καλλιεργείται από το 17ο αιώνα.
Η αχλαδιά έχει άνθη λευκόχρωμα ή είναι απαλού ρόδινου χρώματος και μοιάζουν με αυτά της μηλιάς.
Οι καλλιεργούμενες αχλαδιές πολλαπλασιάζονται με σπόρο και στη συνέχεια με εμβολιασμό.
Μετά τα 4 μέχρι 7 χρόνια μετά τη φύτευση αρχίζει, η ικανοποιητική απόδοση του δέντρου.
Είναι εξαιρετικά ανθεκτική στις χαμηλές θερμοκρασίες και μπορεί να αντέξει και στους –20 βαθμούς αλλά πριν αρχίσει η άνθιση.
Όταν οι καρποί δέσουν τότε η ανθεκτικότητα του δέντρου στο κρύο πέφτει και φτάνει στους –2 βαθμούς.
Το έδαφος πρέπει να είναι ελαφρύ και δροσερό ενώ αργιλώδη εδάφη είναι απαγορευτικά στην ανάπτυξη του δέντρου.
Στην Ελλάδα η συστηματική καλλιέργεια της αχλαδιάς γίνεται κυρίως στη Μακεδονία (περίπου το 40% της εγχώριας παραγωγής) ,στην Πελοπόννησο (το 27% της παραγωγής) στη Δυτική Στερεά και στη Θεσσαλία, σε έκταση περίπου 45.000 στρεμμάτων .
Οι κυριότερες ποικιλίες είναι:
Κρυστάλλι, που καλλιεργείται κυρίως στη Μακεδονία και στη Βόρεια Πελοπόννησο.
Κοντούλα, η αχλαδιά με τα πιο νόστιμα και ακριβά αχλάδια,εξαιρετικής ποιότητας αλλά και αρκετά ευαίσθητη. Καλλιεργείται στη δυτική Πελοπόννησο.
Βουτυράτη, καλλιεργείται κυρίως στη Μακεδονία και Θεσσαλία.
Δουκέσσα, με τους μικρούς νόστιμους καρπούς καλλιεργείται στη Μακεδονία.
Ακόμα υπάρχουν οι Κάιζερ, Πάς Κρασάν, και άλλες.
Ανθίζει Απρίλιο Μάιο, πριν βγουν τα λαμπερά, πριονωτά, σε σχήμα καρδιάς φύλλα.
Δίνει νέκταρ σε μικρές ποσότητες , το οποίο είναι φτωχό σε ζάχαρα και δεν προσελκύει τις μέλισσες και πολλή γύρη καλής ποιότητας.
****** Στα φύλλα της αχλαδιάς παρασιτούν έντομα του γένους Psylla και ο αλευρώδεις Siphoninus phyllyrae που παράγουν μεγάλες ποσότητες μελιτωμάτων που συλλέγουν οι μέλισσες.
Προσοχή στα εντομοκτόνα που χρησιμοποιούνται κατά την διάρκεια της ανθοφορίας.
Η αχλαδιά έχει άνθη λευκόχρωμα ή είναι απαλού ρόδινου χρώματος και μοιάζουν με αυτά της μηλιάς.
Οι καλλιεργούμενες αχλαδιές πολλαπλασιάζονται με σπόρο και στη συνέχεια με εμβολιασμό.
Μετά τα 4 μέχρι 7 χρόνια μετά τη φύτευση αρχίζει, η ικανοποιητική απόδοση του δέντρου.
Είναι εξαιρετικά ανθεκτική στις χαμηλές θερμοκρασίες και μπορεί να αντέξει και στους –20 βαθμούς αλλά πριν αρχίσει η άνθιση.
Το έδαφος πρέπει να είναι ελαφρύ και δροσερό ενώ αργιλώδη εδάφη είναι απαγορευτικά στην ανάπτυξη του δέντρου.
Στην Ελλάδα η συστηματική καλλιέργεια της αχλαδιάς γίνεται κυρίως στη Μακεδονία (περίπου το 40% της εγχώριας παραγωγής) ,στην Πελοπόννησο (το 27% της παραγωγής) στη Δυτική Στερεά και στη Θεσσαλία, σε έκταση περίπου 45.000 στρεμμάτων .
Κρυστάλλι, που καλλιεργείται κυρίως στη Μακεδονία και στη Βόρεια Πελοπόννησο.
Κοντούλα, η αχλαδιά με τα πιο νόστιμα και ακριβά αχλάδια,εξαιρετικής ποιότητας αλλά και αρκετά ευαίσθητη. Καλλιεργείται στη δυτική Πελοπόννησο.
Βουτυράτη, καλλιεργείται κυρίως στη Μακεδονία και Θεσσαλία.
Δουκέσσα, με τους μικρούς νόστιμους καρπούς καλλιεργείται στη Μακεδονία.
Ακόμα υπάρχουν οι Κάιζερ, Πάς Κρασάν, και άλλες.
Ανθίζει Απρίλιο Μάιο, πριν βγουν τα λαμπερά, πριονωτά, σε σχήμα καρδιάς φύλλα.
Δίνει νέκταρ σε μικρές ποσότητες , το οποίο είναι φτωχό σε ζάχαρα και δεν προσελκύει τις μέλισσες και πολλή γύρη καλής ποιότητας.
****** Στα φύλλα της αχλαδιάς παρασιτούν έντομα του γένους Psylla και ο αλευρώδεις Siphoninus phyllyrae που παράγουν μεγάλες ποσότητες μελιτωμάτων που συλλέγουν οι μέλισσες.
Προσοχή στα εντομοκτόνα που χρησιμοποιούνται κατά την διάρκεια της ανθοφορίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου