Θάμνος ημιφυλλοβόλος, που διαμορφώνεται σε δέντρο μέτριας ανάπτυξης, με τελικό ύψος έως 10m και άνθη σε ταξιανθίες.
Παρουσιάζει μοναδική αντοχή σε εδάφη αλατούχα, αλκαλικά, πολύ κακής ποιότητας, ακόμα και στη φύτευση μπροστά στην θάλασσα.
Είναι ιδανικό φυτό για δημιουργία φραχτών προστασίας από θαλάσσιους ανέμους.
Έχει πολύ δυνατό ριζικό σύστημα, σε μεγάλο βάθος, όπου και κάνει θαυμάσια εκμετάλλευση της υγρασίας.
Στην χώρα μας συναντάμε 4 έως 6 είδη, από τα 20 και πάνω που υπάρχουν στο γένος, τα πιο γνωστά είναι.
1. Σμυρναίικο αλμυρίκι. (Tamarix smyrnensis - Ταμαρίς η σμυρναίικη) Θάμνος ή και μικρό δέντρο που δεν ξεπερνά τα 2 μέτρα ύψος. Τα άνθη του είναι ανοικτορόδινα και βρίσκεται κυρίως σε ρέματα της νότιας Ελλάδας.
2. Γαλλικό αλμυρίκι. (Tamarix gallica - Ταμαρίς η γαλλική), Θάμνος ή μικρό δέντρο. Τα κλαδιά του έχουν κοκκινωπό χρώμα και τα άνθη του είναι ρόδινα. Βρίσκεται σε πολλές παραθαλάσσιες περιοχές της Γαλλίας ενώ στην Ελλάδα σε αρκετές παραλίες του Αιγαίου.
3. Κοινό αλμυρίκι ή της Αττικής. (Tamarix hampeana - Ταμαρίς η χαμπεανή ) Δέντρο που φτάνει τα 10 μέτρα ύψος. Βρίσκεται σε παραλίες ολόκληρης της Ελλάδας. Με πολύ πυκνή φυλλωσιά και μικροσκοπικά λευκορόδινα άνθη.
4. Κρητικό αλμυρίκι. (Tamarix parviflora - Ταμαρίς η μικρανθής, συνών. Tamarix cretica) Θάμνος ή μικρό δέντρο που δεν ξεπερνά τα 3 μέτρα ύψος. Τα φύλλα του είναι στενόμακρα, σκούρα πράσινα και τα άνθη του ρόδινα. Φύεται στις όχθες ρυακιών, ρεμάτων και ποταμών της Κρήτης.
Τα κλαδιά του είναι λεπτά και τα φύλλα του είναι πολυάριθμα σχηματίζοντας λέπια.
Τα άνθη του είναι πολύ μικρά ρόδινα ή λευκορόδινα, διατάσσονται δε, σε μακριές ταξιανθίες και φύονται στα άκρα των κλαδιών.
Στη λατινική γλώσσα, το όνομα Ταμαρίξ (Tamarix) αναφέρεται σε αυτή που κατάγεται από τον ποταμό Ταμαρίς (Tamaris) (λατινοποιημένο όνομα του ποταμού Τάμπρο (Tambro) που βρίσκεται στην Ισπανία).
Ανθίζει άνοιξη ή φθινόπωρο ανάλογα με το είδος.
Το ανοιξιάτικο αρμυρίκι διαδέχεται την ανθοφορία της Ιτιάς.
Έτσι με έξυπνη τοποθέτηση, των μελισσιών, δεν υπάρχει καθόλου κενό, για να κρεμάσουν τα μελίσσια.
Χιλιάδες είναι τα στρέμματα, με την ποικιλία της ροδόχρωμης γύρης, που ανθίζει το δεύτερο ήμισυ του Απριλίου, στις εκβολές των μεγάλων ποταμών μας όπως είναι ο Πηνειός, ο Αλιάκμονας, ο Αξιός, καθώς και σε όλα τα ποτάμια της Ηπείρου, Στερεάς Ελλάδας και Πελοποννήσου.
Πολύ σημαντικά είναι και τα είδη που ανθίζουν τον Σεπτέμβριο και Οκτώβριο.
Αυτά δίνουν γύρη χρώματος κρεμ προς το άσπρο και εν όψει του χειμώνα που έρχεται οι μέλισσες επιδίδονται σε αγώνα δρόμου για να συλλέξουν περισσότερη γύρη που θα κρατήσει το μελίσσι δυνατό και θα το βγάλει από τον χειμώνα με ασφάλεια.
Το νέκταρ αυτού του φυτού είναι εξίσου σημαντικό, γιατί το φθινόπωρο είναι λίγες οι ανθοφορίες και σε πολλά μέρη της χώρας μας, όπως είναι τα νησιά και κάποια παράλια, οι μελισσοκόμοι περιμένουν μαζί με την ακονιζιά και αυτήν την ανθοφορία, ώσπου να δώσει το φθινοπωρινό ρείκι και να σιγουρευτούν για καλό ξεχειμώνιασμα.
H ανθοφορία τους είναι κλιμακωτή και διαρκεί περισσότερο από ένα μήνα.
Είναι ιδανικό φυτό για δημιουργία φραχτών προστασίας από θαλάσσιους ανέμους.
Έχει πολύ δυνατό ριζικό σύστημα, σε μεγάλο βάθος, όπου και κάνει θαυμάσια εκμετάλλευση της υγρασίας.
Στην χώρα μας συναντάμε 4 έως 6 είδη, από τα 20 και πάνω που υπάρχουν στο γένος, τα πιο γνωστά είναι.
2. Γαλλικό αλμυρίκι. (Tamarix gallica - Ταμαρίς η γαλλική), Θάμνος ή μικρό δέντρο. Τα κλαδιά του έχουν κοκκινωπό χρώμα και τα άνθη του είναι ρόδινα. Βρίσκεται σε πολλές παραθαλάσσιες περιοχές της Γαλλίας ενώ στην Ελλάδα σε αρκετές παραλίες του Αιγαίου.
3. Κοινό αλμυρίκι ή της Αττικής. (Tamarix hampeana - Ταμαρίς η χαμπεανή ) Δέντρο που φτάνει τα 10 μέτρα ύψος. Βρίσκεται σε παραλίες ολόκληρης της Ελλάδας. Με πολύ πυκνή φυλλωσιά και μικροσκοπικά λευκορόδινα άνθη.
4. Κρητικό αλμυρίκι. (Tamarix parviflora - Ταμαρίς η μικρανθής, συνών. Tamarix cretica) Θάμνος ή μικρό δέντρο που δεν ξεπερνά τα 3 μέτρα ύψος. Τα φύλλα του είναι στενόμακρα, σκούρα πράσινα και τα άνθη του ρόδινα. Φύεται στις όχθες ρυακιών, ρεμάτων και ποταμών της Κρήτης.
Τα κλαδιά του είναι λεπτά και τα φύλλα του είναι πολυάριθμα σχηματίζοντας λέπια.
Τα άνθη του είναι πολύ μικρά ρόδινα ή λευκορόδινα, διατάσσονται δε, σε μακριές ταξιανθίες και φύονται στα άκρα των κλαδιών.
Στη λατινική γλώσσα, το όνομα Ταμαρίξ (Tamarix) αναφέρεται σε αυτή που κατάγεται από τον ποταμό Ταμαρίς (Tamaris) (λατινοποιημένο όνομα του ποταμού Τάμπρο (Tambro) που βρίσκεται στην Ισπανία).
Ανθίζει άνοιξη ή φθινόπωρο ανάλογα με το είδος.
Το ανοιξιάτικο αρμυρίκι διαδέχεται την ανθοφορία της Ιτιάς.
Έτσι με έξυπνη τοποθέτηση, των μελισσιών, δεν υπάρχει καθόλου κενό, για να κρεμάσουν τα μελίσσια.
Χιλιάδες είναι τα στρέμματα, με την ποικιλία της ροδόχρωμης γύρης, που ανθίζει το δεύτερο ήμισυ του Απριλίου, στις εκβολές των μεγάλων ποταμών μας όπως είναι ο Πηνειός, ο Αλιάκμονας, ο Αξιός, καθώς και σε όλα τα ποτάμια της Ηπείρου, Στερεάς Ελλάδας και Πελοποννήσου.
Πολύ σημαντικά είναι και τα είδη που ανθίζουν τον Σεπτέμβριο και Οκτώβριο.
Το νέκταρ αυτού του φυτού είναι εξίσου σημαντικό, γιατί το φθινόπωρο είναι λίγες οι ανθοφορίες και σε πολλά μέρη της χώρας μας, όπως είναι τα νησιά και κάποια παράλια, οι μελισσοκόμοι περιμένουν μαζί με την ακονιζιά και αυτήν την ανθοφορία, ώσπου να δώσει το φθινοπωρινό ρείκι και να σιγουρευτούν για καλό ξεχειμώνιασμα.
H ανθοφορία τους είναι κλιμακωτή και διαρκεί περισσότερο από ένα μήνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου