Αυτούς τους μήνες πρέπει να γίνει η τελική προετοιμασία για το καλό ξεχειμώνιασμα των μελισσιών.
Όσο πιο καλά γίνει η προετοιμασία , τόσο λιγότερες θα είναι η Χειμερινές απώλειες.
Ολοκληρώνουμε τις εργασίες που έχουν σχέση με την παραγωγική περίοδο που έληξε ή λήγει αρχές Νοεμβρίου και την προετοιμασία των μελισσοσμηνών για την επόμενη παραγωγική περίοδο που έρχεται, με πρώτο μέλημα τη δημιουργία συνθηκών κατάλληλων για ένα καλό ξεχειμώνιασμα.
Επειδή έχουμε ολοκληρώσει τους τρύγους και ο γόνος έχει μειωθεί στο ελάχιστο, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την βαρροική ακαρίαση με επιτυχία και ιδιαίτερα τον Δεκέμβριο που δεν έχουμε καθόλου γόνο .
Σε πολλές περιοχές ο Νοέμβριος, παρουσιάζει συχνά διαφορετικά πρόσωπα, άλλοτε χειμωνιάτικος και άλλοτε ήπιος φθινοπωρινός, ο μελισσοκόμος παίρνει υπ’ όψιν του, την χειρότερη περίπτωση και προετοιμάζει τα μελίσσια του για τον χειμώνα, αλλά συγχρόνως είναι έτοιμος να επωφεληθεί από ευνοϊκές κλιματικές συνθήκες και εκμετάλλευση όψιμων ανθοφοριών για εκτροφή γόνου και ανανέωση του πληθυσμού.
Τελειώνοντας τις εργασίες της περιόδου που λήγει πρέπει:
Αποθήκευση των κηρήθρων
Οι κηρήθρες σε ένα μελισσοκόμο αποτελούν κεφάλαιο και βασικός παράγοντα επιτυχίας.
Οι παραγωγικές βασίλισσες και οι καλοκτισμένες κηρήθρες είναι το Α και το Ω της επιτυχίας στη μελισσοτροφία.
Στην διαδικασία της αποθήκευσης είναι καλό να ξεχωρίζουμε τις κηρήθρες:
-Κατάλληλες και ακατάλληλες.
Ακατάλληλες είναι οι κηρήθρες που μετά από πολλές εκτροφές γόνου έχουν μικρά κελιά με αποτέλεσμα οι μέλισσες που εκτρέφονται να είναι μικρές.
Ακατάλληλες είναι και όσες έχουν σπάσει στη φυγοκέντριση και έχει αποσπασθεί κάποιο κομμάτι ή έχει κοπεί το σύρμα. Καινούργιες κηρήθρες που κόβονται κατά μήκος του επάνω σύρματος , χωρίς αυτό να σπάσει ή να λείπει τμήμα κηρήθρας, τις διορθώνουμε πιέζοντας ελαφρά, με τα δάκτυλα, οι μέλισσες θ’ αναλάβουν αργότερα να τις επανασυγκολλήσουν, με μοναδική ζημιά τη μετατροπή μερικών εργατικών κελιών σε κηφηνοκελιά.
-Σκουρόχρωμες και ανοιχτόχρωμες.
Τις σκουρόχρωμες θα τις χρησιμοποιήσουμε νωρίς την Άνοιξη σαν πιο ζεστές, ενώ τις άσπρες στα τέλη της Άνοιξης και το καλοκαίρι εναρμονιζόμενοι με τις προτιμήσεις των ίδιων των μελισσιών που είναι αντίστοιχες.
-Κηρήθρες άδειες και κηρήθρες με γύρη ή μέλι.
Αρκετές φορές έχουμε μέσα στα μελίσσια περισσότερες κηρήθρες από αυτές που καλύπτουν οι μέλισσες.
Αυτές τις αποθηκεύουμε αμέσως, μαζί με ενδεχόμενα άλλες κηρήθρες που δε χρησιμοποιήθηκαν στην χρονιά που τελειώνει. Τις κηρήθρες που έχουν γύρη τις επιστρέφουμε στα μελίσσια επειδή:
• Είναι οι πρώτες που θα προσβάλει ο κηρόσκωρος.
• Για να χρησιμοποιήσουν οι μέλισσες την γύρη που έχουν μεγάλη ανάγκη στους επόμενους μήνες.
• Για να μη «μουχλιάσουν» οι κηρήθρες.
Φτιάχνουμε τα κεριά μας από τα απολεπίσματα ή την αξιοποίηση παλαιών κηρηθρών.
Συσκευασία μελιού για τις γιορτές που έρχονται.
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΜΕΛΙΣΣΟΣΜΗΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ.
Φροντίδα για ανανέωση του πληθυσμού.
Η μέριμνα για μεταφορά των μελισσιών σε όψιμες ανθοφορίες για την εκτροφή γόνου και την ανανέωση του πληθυσμού των μελισσιών είναι ίσως το σπουδαιότερο μέλημα του μελισσοκόμου αυτόν τον μήνα.
Αν μάλιστα είχε μεταφερθεί στα πεύκα από το Σεπτέμβριο και τα μελίσσια παρέμειναν χωρίς γόνο τον προηγούμενο μήνα, τότε επιβάλλεται η έξοδος των μελισσιών από τα πευκοδάση και η αναζήτηση ανθοφορίας ερείκης, πρώιμης κουμαριάς ή πολύκομπου.
Χρειαζόμαστε γύρη για την εκτροφή γόνου ενώ αρκετές φορές τροφοδοτούμε ελαφρά για διέγερση ωοτοκίας.
• Η διεγερτική αυτή τροφοδότηση πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικά, γιατί είναι πιθανή η πρόκληση λεηλασίας, να είναι σύντομη ίσα – ίσα να επεκταθεί ο γόνος σε 4 – 5 πλαίσια, να φροντίζουμε να μη καταναλώνουν μέλισσες τα αποθέματα μελιού, γιατί μια ξαφνική μεταβολή του καιρού θα έχει σαν αποτέλεσμα την απώλεια από πείνα μελισσιών που έχουν ξοδέψει το μέλι τους για τη διατροφή του γόνου.
• Σε αστικές ή ημιαστικές περιοχές τα μελίσσια επωφελούνται αυτή την εποχή από την άνθηση του δενδρολίβανου και της μουσμουλιάς, προσφέροντας γύρη και νέκταρ, που τόσο πολύ έχουν ανάγκη.
Έλεγχος για ασθένειες
Κατά τη διάρκεια του τρύγου, ελέγχουμε προσεκτικά τα μελίσσια μας για την ύπαρξη και αντιμετώπιση ασθενειών.
• Εάν τα μελίσσια μας δεν έχουν γόνο (συνηθισμένη περίπτωση στα πευκοδάση) και οι θερμοκρασίες του αέρα διατηρούνται πάνω από 12° C, τότε η αντιμετώπιση της Βαρρόα με διάφορα σκευάσματα σε υγρή μορφή είναι πολύ αποτελεσματική.
Σώζοντας αδύνατα και προβληματικά μελίσσια.
Αδύνατα σμήνη κάτω από 4 πλαίσια πληθυσμού, τα ενώνουμε. Κρατάμε την καλύτερη βασίλισσα.
Εξετάζουμε τις βασίλισσες σ’ όλα τα αδύνατα μελίσσια.
Παλιά μελίσσια με βασίλισσες μεγαλύτερες των 2 ετών, που αδυνάτισαν σημαντικά, είναι σίγουρο ότι το φταίει η εξάντληση των βασιλισσών και είναι καλύτερο να απομακρύνουμε τη βασίλισσα και να συνενώσουμε το σμήνος με άλλο (συνήθως αδύνατο αλλά με νέα βασίλισσα), τώρα το Νοέμβριο, παρά να το αφήσουμε να ξεχειμωνιάσει με αμφίβολα αποτελέσματα. Είναι σίγουρο ότι όψιμες παραφυάδες με 3 – 4 πλαίσια πληθυσμό και 1 – 2 πλαίσια γόνου αυτή την εποχή, είναι σε θέση να ξεχειμωνιάσουν ικανοποιητικά, επειδή έχουν μεγαλύτερη ενέργεια σε σχέση με τα παλιά μελίσσια.
Καλό ξεχειμώνιασμα.
Για να έχουμε ένα καλό ξεχειμώνιασμα πρέπει, να έχουμε φροντίσει ώστε:
- Να έχουν παραγωγική βασίλισσα.
- Να είναι υγιή.
- Να προφυλάσσονται τα μελίσσια από ανέμους. Μέρη με νότιο ανατολική έκθεση είναι ότι καλύτερο.
- Να έχουμε ανανεώσει τον πληθυσμό των μελισσιών ώστε στο μεγαλύτερο μέρος να αποτελούνται από νέες μέλισσες που εκκολάφθηκαν αργά το φθινόπωρο.
- Να έχουμε φροντίσει να εφαρμόσουμε εσωτερική σήτα στην είσοδο προς αποφυγή απρόσκλητων επισκεπτών ( ποντίκια σαύρες κ.α. ) όταν το μελίσσι θα έχει μελισσόσφαιρα και δεν θα μπορεί να αμυνθεί.
- Να έχουμε αρκετά αποθέματα τροφών σωστά τοποθετημένα στην κυψέλη. Υπάρχει μία σχετική εμπειρία για το πόσες τροφές πρέπει να αφήνουμε ανάλογα με την περιοχή που διαχειμάζουμε. Όμως και για τις πλέον ευνοϊκές συνθήκες της χώρας μας, δεν πρέπει ν’ αφήνουμε λιγότερα από 4 πλαίσια μελιού για κάθε μελίσσι, ενώ για πολύ βόρειες περιοχές ίσως χρειάζονται πάνω από 8 πλαίσια.
Αυτά πρέπει να βρίσκονται περιμετρικά της γονοφωλιάς και όχι μέσα σε αυτήν γιατί μπορεί να λειτουργήσει αργότερα μέσα στο χειμώνα σαν διάφραγμα και να έχει αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που θέλουμε.
Τα ανθόμελα θεωρούνται καλύτερα μέλια για ξεχειμώνιασμα γιατί είναι ευκολοχώνευτα και δημιουργούν λιγότερα κόπρανα, ενώ τα μέλια από μελίτωμα, έχουν υψηλά ποσοστά δεξτρίνης, που προκαλούν προβλήματα δυσεντερίας, όταν μένουν στην κυψέλη οι μέλισσες, για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Μεγάλο λάθος είναι να αφαιρούμε όλο το μέλι και να το αντικαθιστούμε, με οποιαδήποτε άλλη τροφή, γιατί απλά δεν μπορεί τίποτα, να αντικαταστήσει το μέλι.
- Να αφαιρούμε τα πλαίσια που δεν καλύπτουν οι μέλισσες προτού δημιουργήσουν τη χειμωνιάτικη μελισσόσφαιρα.
- Να μην υπάρχει στο μελισσοκομείο πολύ υγρασία και να μην κινδυνεύουν από ενδεχόμενες πλημμύρες (φτάνουν τόσες ζημιές που είχαμε φέτος), και να μην τα τοποθετούμε δίπλα σε ποτάμια ή αρδευτικά αυλάκια που έχουν την πιθανότητα να ξεχειλίσουν.
- Να φροντίσουμε να απομακρύνεται η υγρασία από την κυψέλη, που παράγεται κατά την κατανάλωση τροφών από τις μέλισσες.
Αυτό το καταφέρνουμε μόνο με καλό αερισμό της κυψέλης! Τα καπάκια τύπου Αυστραλίας δεν προσφέρονται για καλό ξεχειμώνιασμα.
Πρέπει να παρεμβάλλουμε ανάμεσα στο καπάκι και τα πλαίσια εσωτερικό καπάκι με τις ανάλογες τρύπες για λήψη τροφής και καλή κυκλοφορία του αέρα ή κηρόπανο ( Αναλυτικά η χρήση κηρόπανου....... ΕΔΩ ) ώστε να έχουν γόνο για μεγαλύτερο διάστημα και να ξεκινούν νωρίτερα την παραγωγή γόνου.
- Να είναι τοποθετημένα σε βάση ώστε να παραμένει η κυψέλη στεγνή.
ΞΕΧΕΙΜΩΝΙΑΣΜΑ ΣΤΟ ΠΕΥΚΟ
Αρκετοί μελισσοκόμοι που μπήκαν στα πεύκα αργά το φθινόπωρο προτιμούν να αφήσουν τα μελίσσια τους και το Δεκέμβριο στα πευκοδάση.
Έτσι τα μελίσσια καταναλώνουν ελάχιστα αποθέματα τροφών και αρκετές φορές βάζουν και πεύκο ανάλογα και τον καιρό. Το πρόβλημα είναι ότι δεν εκτρέφουν γόνο απουσία των γυρεοφόρων φυτών, όπως το φθινοπωρινό ρείκι και η κουμαριά.
Επίσης το Δεκέμβριο παραμένουν στα πευκοδάση, όσοι σκοπεύουν να μεταφερθούν λίγο πριν ή αμέσως μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς σε πρώιμες περιοχές της Νότιας Πελοποννήσου.
ΞΕΧΕΙΜΩΝΙΑΣΜΑ ΣΤΟ ΡΕΙΚΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΥΜΑΡΙΑ
Δύο πολύτιμα φυτά που βρίσκονται σχεδόν σε όλους τους λόφους και τα βουνά της Ελλάδος, μπορούν αυτή την εποχή, να βοηθήσουν τα μελίσσια στην εκτροφή γόνου και στην συντήρηση τους!
Αυτό επιτρέπει καλό ξεχειμώνιασμα των μελισσών με νέο πληθυσμό και στη γρήγορη ανάπτυξη την ερχόμενη άνοιξη.
Προσοχή στις απότομες μεταβολές του καιρού, την περίοδο που τα μελίσσια θα ξεκινήσουν την εκτροφή τριών – τεσσάρων πλαισίων γόνου, με αποτέλεσμα την εξάντληση των αποθεμάτων, τη λεηλασία των αδύνατων μελισσιών από τα δυνατότερα!
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ
- Επιδιόρθωση, στοκάρισμα και βάψιμο κυψελών.
- Απολύμανση μελισσοκομικού υλικού.
- Τοποθέτηση συνδετήρων σε καινούργιες και παλιές κυψέλες που λείπουν.
- Συρμάτωμα πλαισίων.
- Λιώσιμο μαύρων κηρηθρών.
ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΑ ΦΥΤΑ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
- Ρείκι.
- Αρμυρίκι.
- Κουμαριά.
- Μουσμουλιά.
- Δενδρολίβανο.
Ολοκληρώνουμε τις εργασίες που έχουν σχέση με την παραγωγική περίοδο που έληξε ή λήγει αρχές Νοεμβρίου και την προετοιμασία των μελισσοσμηνών για την επόμενη παραγωγική περίοδο που έρχεται, με πρώτο μέλημα τη δημιουργία συνθηκών κατάλληλων για ένα καλό ξεχειμώνιασμα.
Επειδή έχουμε ολοκληρώσει τους τρύγους και ο γόνος έχει μειωθεί στο ελάχιστο, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την βαρροική ακαρίαση με επιτυχία και ιδιαίτερα τον Δεκέμβριο που δεν έχουμε καθόλου γόνο .
Σε πολλές περιοχές ο Νοέμβριος, παρουσιάζει συχνά διαφορετικά πρόσωπα, άλλοτε χειμωνιάτικος και άλλοτε ήπιος φθινοπωρινός, ο μελισσοκόμος παίρνει υπ’ όψιν του, την χειρότερη περίπτωση και προετοιμάζει τα μελίσσια του για τον χειμώνα, αλλά συγχρόνως είναι έτοιμος να επωφεληθεί από ευνοϊκές κλιματικές συνθήκες και εκμετάλλευση όψιμων ανθοφοριών για εκτροφή γόνου και ανανέωση του πληθυσμού.
Τελειώνοντας τις εργασίες της περιόδου που λήγει πρέπει:
Αποθήκευση των κηρήθρων
Οι κηρήθρες σε ένα μελισσοκόμο αποτελούν κεφάλαιο και βασικός παράγοντα επιτυχίας.
Οι παραγωγικές βασίλισσες και οι καλοκτισμένες κηρήθρες είναι το Α και το Ω της επιτυχίας στη μελισσοτροφία.
Στην διαδικασία της αποθήκευσης είναι καλό να ξεχωρίζουμε τις κηρήθρες:
-Κατάλληλες και ακατάλληλες.
Ακατάλληλες είναι οι κηρήθρες που μετά από πολλές εκτροφές γόνου έχουν μικρά κελιά με αποτέλεσμα οι μέλισσες που εκτρέφονται να είναι μικρές.
Ακατάλληλες είναι και όσες έχουν σπάσει στη φυγοκέντριση και έχει αποσπασθεί κάποιο κομμάτι ή έχει κοπεί το σύρμα. Καινούργιες κηρήθρες που κόβονται κατά μήκος του επάνω σύρματος , χωρίς αυτό να σπάσει ή να λείπει τμήμα κηρήθρας, τις διορθώνουμε πιέζοντας ελαφρά, με τα δάκτυλα, οι μέλισσες θ’ αναλάβουν αργότερα να τις επανασυγκολλήσουν, με μοναδική ζημιά τη μετατροπή μερικών εργατικών κελιών σε κηφηνοκελιά.
-Σκουρόχρωμες και ανοιχτόχρωμες.
Τις σκουρόχρωμες θα τις χρησιμοποιήσουμε νωρίς την Άνοιξη σαν πιο ζεστές, ενώ τις άσπρες στα τέλη της Άνοιξης και το καλοκαίρι εναρμονιζόμενοι με τις προτιμήσεις των ίδιων των μελισσιών που είναι αντίστοιχες.
-Κηρήθρες άδειες και κηρήθρες με γύρη ή μέλι.
Αρκετές φορές έχουμε μέσα στα μελίσσια περισσότερες κηρήθρες από αυτές που καλύπτουν οι μέλισσες.
Αυτές τις αποθηκεύουμε αμέσως, μαζί με ενδεχόμενα άλλες κηρήθρες που δε χρησιμοποιήθηκαν στην χρονιά που τελειώνει. Τις κηρήθρες που έχουν γύρη τις επιστρέφουμε στα μελίσσια επειδή:
• Είναι οι πρώτες που θα προσβάλει ο κηρόσκωρος.
• Για να χρησιμοποιήσουν οι μέλισσες την γύρη που έχουν μεγάλη ανάγκη στους επόμενους μήνες.
• Για να μη «μουχλιάσουν» οι κηρήθρες.
Φτιάχνουμε τα κεριά μας από τα απολεπίσματα ή την αξιοποίηση παλαιών κηρηθρών.
Συσκευασία μελιού για τις γιορτές που έρχονται.
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΜΕΛΙΣΣΟΣΜΗΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ.
Φροντίδα για ανανέωση του πληθυσμού.
Η μέριμνα για μεταφορά των μελισσιών σε όψιμες ανθοφορίες για την εκτροφή γόνου και την ανανέωση του πληθυσμού των μελισσιών είναι ίσως το σπουδαιότερο μέλημα του μελισσοκόμου αυτόν τον μήνα.
Αν μάλιστα είχε μεταφερθεί στα πεύκα από το Σεπτέμβριο και τα μελίσσια παρέμειναν χωρίς γόνο τον προηγούμενο μήνα, τότε επιβάλλεται η έξοδος των μελισσιών από τα πευκοδάση και η αναζήτηση ανθοφορίας ερείκης, πρώιμης κουμαριάς ή πολύκομπου.
Χρειαζόμαστε γύρη για την εκτροφή γόνου ενώ αρκετές φορές τροφοδοτούμε ελαφρά για διέγερση ωοτοκίας.
• Η διεγερτική αυτή τροφοδότηση πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικά, γιατί είναι πιθανή η πρόκληση λεηλασίας, να είναι σύντομη ίσα – ίσα να επεκταθεί ο γόνος σε 4 – 5 πλαίσια, να φροντίζουμε να μη καταναλώνουν μέλισσες τα αποθέματα μελιού, γιατί μια ξαφνική μεταβολή του καιρού θα έχει σαν αποτέλεσμα την απώλεια από πείνα μελισσιών που έχουν ξοδέψει το μέλι τους για τη διατροφή του γόνου.
• Σε αστικές ή ημιαστικές περιοχές τα μελίσσια επωφελούνται αυτή την εποχή από την άνθηση του δενδρολίβανου και της μουσμουλιάς, προσφέροντας γύρη και νέκταρ, που τόσο πολύ έχουν ανάγκη.
Έλεγχος για ασθένειες
Κατά τη διάρκεια του τρύγου, ελέγχουμε προσεκτικά τα μελίσσια μας για την ύπαρξη και αντιμετώπιση ασθενειών.
• Εάν τα μελίσσια μας δεν έχουν γόνο (συνηθισμένη περίπτωση στα πευκοδάση) και οι θερμοκρασίες του αέρα διατηρούνται πάνω από 12° C, τότε η αντιμετώπιση της Βαρρόα με διάφορα σκευάσματα σε υγρή μορφή είναι πολύ αποτελεσματική.
Σώζοντας αδύνατα και προβληματικά μελίσσια.
Αδύνατα σμήνη κάτω από 4 πλαίσια πληθυσμού, τα ενώνουμε. Κρατάμε την καλύτερη βασίλισσα.
Εξετάζουμε τις βασίλισσες σ’ όλα τα αδύνατα μελίσσια.
Παλιά μελίσσια με βασίλισσες μεγαλύτερες των 2 ετών, που αδυνάτισαν σημαντικά, είναι σίγουρο ότι το φταίει η εξάντληση των βασιλισσών και είναι καλύτερο να απομακρύνουμε τη βασίλισσα και να συνενώσουμε το σμήνος με άλλο (συνήθως αδύνατο αλλά με νέα βασίλισσα), τώρα το Νοέμβριο, παρά να το αφήσουμε να ξεχειμωνιάσει με αμφίβολα αποτελέσματα. Είναι σίγουρο ότι όψιμες παραφυάδες με 3 – 4 πλαίσια πληθυσμό και 1 – 2 πλαίσια γόνου αυτή την εποχή, είναι σε θέση να ξεχειμωνιάσουν ικανοποιητικά, επειδή έχουν μεγαλύτερη ενέργεια σε σχέση με τα παλιά μελίσσια.
Καλό ξεχειμώνιασμα.
Για να έχουμε ένα καλό ξεχειμώνιασμα πρέπει, να έχουμε φροντίσει ώστε:
- Να έχουν παραγωγική βασίλισσα.
- Να είναι υγιή.
- Να προφυλάσσονται τα μελίσσια από ανέμους. Μέρη με νότιο ανατολική έκθεση είναι ότι καλύτερο.
- Να έχουμε ανανεώσει τον πληθυσμό των μελισσιών ώστε στο μεγαλύτερο μέρος να αποτελούνται από νέες μέλισσες που εκκολάφθηκαν αργά το φθινόπωρο.
- Να έχουμε φροντίσει να εφαρμόσουμε εσωτερική σήτα στην είσοδο προς αποφυγή απρόσκλητων επισκεπτών ( ποντίκια σαύρες κ.α. ) όταν το μελίσσι θα έχει μελισσόσφαιρα και δεν θα μπορεί να αμυνθεί.
- Να έχουμε αρκετά αποθέματα τροφών σωστά τοποθετημένα στην κυψέλη. Υπάρχει μία σχετική εμπειρία για το πόσες τροφές πρέπει να αφήνουμε ανάλογα με την περιοχή που διαχειμάζουμε. Όμως και για τις πλέον ευνοϊκές συνθήκες της χώρας μας, δεν πρέπει ν’ αφήνουμε λιγότερα από 4 πλαίσια μελιού για κάθε μελίσσι, ενώ για πολύ βόρειες περιοχές ίσως χρειάζονται πάνω από 8 πλαίσια.
Αυτά πρέπει να βρίσκονται περιμετρικά της γονοφωλιάς και όχι μέσα σε αυτήν γιατί μπορεί να λειτουργήσει αργότερα μέσα στο χειμώνα σαν διάφραγμα και να έχει αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που θέλουμε.
Τα ανθόμελα θεωρούνται καλύτερα μέλια για ξεχειμώνιασμα γιατί είναι ευκολοχώνευτα και δημιουργούν λιγότερα κόπρανα, ενώ τα μέλια από μελίτωμα, έχουν υψηλά ποσοστά δεξτρίνης, που προκαλούν προβλήματα δυσεντερίας, όταν μένουν στην κυψέλη οι μέλισσες, για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Μεγάλο λάθος είναι να αφαιρούμε όλο το μέλι και να το αντικαθιστούμε, με οποιαδήποτε άλλη τροφή, γιατί απλά δεν μπορεί τίποτα, να αντικαταστήσει το μέλι.
- Να αφαιρούμε τα πλαίσια που δεν καλύπτουν οι μέλισσες προτού δημιουργήσουν τη χειμωνιάτικη μελισσόσφαιρα.
- Να μην υπάρχει στο μελισσοκομείο πολύ υγρασία και να μην κινδυνεύουν από ενδεχόμενες πλημμύρες (φτάνουν τόσες ζημιές που είχαμε φέτος), και να μην τα τοποθετούμε δίπλα σε ποτάμια ή αρδευτικά αυλάκια που έχουν την πιθανότητα να ξεχειλίσουν.
- Να φροντίσουμε να απομακρύνεται η υγρασία από την κυψέλη, που παράγεται κατά την κατανάλωση τροφών από τις μέλισσες.
Αυτό το καταφέρνουμε μόνο με καλό αερισμό της κυψέλης! Τα καπάκια τύπου Αυστραλίας δεν προσφέρονται για καλό ξεχειμώνιασμα.
Πρέπει να παρεμβάλλουμε ανάμεσα στο καπάκι και τα πλαίσια εσωτερικό καπάκι με τις ανάλογες τρύπες για λήψη τροφής και καλή κυκλοφορία του αέρα ή κηρόπανο ( Αναλυτικά η χρήση κηρόπανου....... ΕΔΩ ) ώστε να έχουν γόνο για μεγαλύτερο διάστημα και να ξεκινούν νωρίτερα την παραγωγή γόνου.
- Να είναι τοποθετημένα σε βάση ώστε να παραμένει η κυψέλη στεγνή.
ΞΕΧΕΙΜΩΝΙΑΣΜΑ ΣΤΟ ΠΕΥΚΟ
Αρκετοί μελισσοκόμοι που μπήκαν στα πεύκα αργά το φθινόπωρο προτιμούν να αφήσουν τα μελίσσια τους και το Δεκέμβριο στα πευκοδάση.
Έτσι τα μελίσσια καταναλώνουν ελάχιστα αποθέματα τροφών και αρκετές φορές βάζουν και πεύκο ανάλογα και τον καιρό. Το πρόβλημα είναι ότι δεν εκτρέφουν γόνο απουσία των γυρεοφόρων φυτών, όπως το φθινοπωρινό ρείκι και η κουμαριά.
Επίσης το Δεκέμβριο παραμένουν στα πευκοδάση, όσοι σκοπεύουν να μεταφερθούν λίγο πριν ή αμέσως μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς σε πρώιμες περιοχές της Νότιας Πελοποννήσου.
ΞΕΧΕΙΜΩΝΙΑΣΜΑ ΣΤΟ ΡΕΙΚΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΥΜΑΡΙΑ
Δύο πολύτιμα φυτά που βρίσκονται σχεδόν σε όλους τους λόφους και τα βουνά της Ελλάδος, μπορούν αυτή την εποχή, να βοηθήσουν τα μελίσσια στην εκτροφή γόνου και στην συντήρηση τους!
Αυτό επιτρέπει καλό ξεχειμώνιασμα των μελισσών με νέο πληθυσμό και στη γρήγορη ανάπτυξη την ερχόμενη άνοιξη.
Προσοχή στις απότομες μεταβολές του καιρού, την περίοδο που τα μελίσσια θα ξεκινήσουν την εκτροφή τριών – τεσσάρων πλαισίων γόνου, με αποτέλεσμα την εξάντληση των αποθεμάτων, τη λεηλασία των αδύνατων μελισσιών από τα δυνατότερα!
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ
- Επιδιόρθωση, στοκάρισμα και βάψιμο κυψελών.
- Απολύμανση μελισσοκομικού υλικού.
- Τοποθέτηση συνδετήρων σε καινούργιες και παλιές κυψέλες που λείπουν.
- Συρμάτωμα πλαισίων.
- Λιώσιμο μαύρων κηρηθρών.
ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΑ ΦΥΤΑ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
- Ρείκι.
- Αρμυρίκι.
- Κουμαριά.
- Μουσμουλιά.
- Δενδρολίβανο.
-Χαρουπιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου