Το Δηλητήριο της Μέλισσας.

Το δηλητήριο μέλισσας είναι μια έκκριση από τους αδένες του δηλητηρίου 

της εργάτριας ή της βασίλισσας και δεν παράγεται από τους κηφήνες. 

Τα κύρια συστατικά του εμπορικού λυοφιλιοποιημένου δηλητηρίου από τις μέλισσες των εργατριών Apis mellifera περιλαμβάνουν 15-17% ένζυμα, συμπεριλαμβανομένης της φωσφολιπάσης και της υαλουρονιδάσης, 48-58% πρωτεΐνες, συμπεριλαμβανομένης ιδίως της μελιτίνης, 3% φυσιολογικά δραστικές αμίνες, συμπεριλαμβανομένης της ισταμίνης, 0,8-1,0% αμινοξέα και πολλά δευτερεύοντα συστατικά.

 

Το δηλητήριο της βασίλισσας διαφέρει κάπως από το δηλητήριο των εργατριών στη σύνθεση του και στο πρότυπο αλλαγής του με την ηλικία της μέλισσας (Badolato et al., 2017). 

Το δηλητήριο των μελισσών είναι μακράν το πιο φαρμακολογικά δραστικό προϊόν από μέλισσες.

Κατά τη δράση του δηλητηρίου απελευθερώνεται ισταμίνη, η οποία (σε συνδυασμό με μερικά μικρά μόρια του δηλητηρίου) συμβάλλει στο πρήξιμο, καθώς και στον τοπικό κνησμό και πυρετό (Badolato et al., 2017).

Όταν λαμβάνονται μόνο λίγα τσιμπήματα, οι πραγματικές τοξικές επιδράσεις είναι ασήμαντες. 

Μετά από μαζικό κνησμό (ή έγχυση δηλητηρίου απευθείας στο κυκλοφορικό σύστημα), η δράση μπορεί να γίνει ευρέως διαδεδομένη και τα τοξικά αποτελέσματα να είναι σοβαρά, ιδιαίτερα όταν σημαντικές ποσότητες δηλητηρίου εισέρχονται στο κυκλοφορικό σύστημα. 

Η απαμίνη δρα ως δηλητήριο στο κεντρικό 

νευρικό σύστημα και τόσο η μελιτίνη όσο και η φωσφολιπάση Α είναι εξαιρετικά τοξικές.

Παράγονται μεγάλες συγκεντρώσεις ισταμίνης και συμβάλλουν στη συνολική τοξικότητα.

Επιμέλεια σύνταξης: Γραμμένος Τομ Μελισσοκόμος