Κιχώριο, πικραλίδα, πικροράδικο, αροδίκι, πικρομάρουλο, πίκρα, πικροκόλλα, γαλαζούδι ( Cichorium intybus )

Πόα πολυετής μέχρι ένα μέτρο ύψος. Βλαστός όρθιος και διακλαδισμένος, Τα φύλλα του στο κάτω μέρος είναι πτεροσχιδή και τα πιο πάνω λογχοειδή γύρω από τον βλαστό, ( περίβλαστα ).

Υπάρχουν πολλά και διαφορετικά είδη που ανήκουν στην οικογένεια Cichorium.
Είναι στην πλειοψηφία τους ποώδη, ετήσια που καταναλώνονται ως λαχανικά και έχουν παράλληλα φαρμακευτικές ιδιότητες.
Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν το πικρό ραδίκι ωφέλιμη και υγιεινή τροφή. Ο Διοσκουρίδης αναφέρει τις διουρητικές ιδιότητες του βοτάνου, ενώ το πικρό ραδίκι, αναφέρεται σε πάπυρο που χρονολογείται από το 4000 π.Χ.
Ευδοκιμεί σε όλη την Ελλάδα σε πεδινές και ημιορεινές περιοχές. 
Φυτρώνει σε πετρώδη και χέρσα ή καλλιεργούμενα εδάφη και στις άκρες του δρόμου.
Σχετικά υψηλή υγρασία το ευνοεί.

Πολλαπλασιάζεται με σπόρους και παραφυάδες.
Ανθίζει από αρχές Ιουλίου έως και τέλους Σεπτεμβρίου.
Είναι από τα καλοκαιρινά μελισσοκομικά φυτά που βοηθάνε την κρίσιμη αυτή εποχή, τα μελίσσια.
Τα λουλούδια του ανοίγουν μόνο το πρωί.
Οι μέλισσες δεν το προτιμούν όταν υπάρχει επιλογή φυτών, στην μεγάλη δυσκολία και χωρίς άλλη επιλογή το δουλεύουν και δίνει νέκταρ υπόπικρο και γύρη χρώματος μπέζ.