2 Φεβ 2021



W.C. & ΜΕΛΙΣΣΕΣ

Στους ανθρώπους, η δυσεντερία είναι μια μεταδοτική ασθένεια που προκαλείται από βακτήρια που σχετίζονται με ανθυγιεινές καταστάσεις. 


Αλλά στις μέλισσες, η δυσεντερία δεν προκαλείται μόνο από παθογόνα. Συνήθως, είναι αποτέλεσμα υπερβολικής ποσότητας κοπράνων στο έντερο της μέλισσας. Δεν είναι μια ασθένεια, αλλά απλώς μια κατάσταση.

Μια μέλισσα μπορεί να συγκρατήσει το 30 έως 40 τοις εκατό του σωματικού βάρους της στο έντερο.

Η δυσεντερία των μελισσών είναι ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι αποικίες τον χειμώνα όταν η εξωτερική θερμοκρασία δεν τους επιτρέπει να πετούν. Τα απόβλητα συσσωρεύονται μέσα σε μια μέλισσα έως ότου δεν έχει άλλη επιλογή από το να αδειάσει το έντερο, ανεξάρτητα από το πού βρίσκεται. Μερικές φορές μπορεί να βγει για μια γρήγορη πτήση, αλλά επειδή κάνει πολύ κρύο για να πάει μακριά,  μπορεί η αφόδευση να γίνει πάνω ή κοντά στην σανίδα πτήσης.

Η δυσεντερία των μελισσών συχνά συγχέεται με τη νόσο Nosema. Η Nosema apis προκαλείται από μικροσπορίδια που προκαλούν σοβαρή διάρροια στις μέλισσες. Επίσης, εμφανίζεται κυρίως το χειμώνα και δεν διακρίνεται από την δυσεντερία. Πολλοί μελισσοκόμοι, λανθασμένα υποθέτουν ότι οι μέλισσες τους έχουν Nosema apis. Ο μόνος τρόπος για να μάθετε εάν μια αποικία έχει Nosema είναι να θανατώσετε μερικές μέλισσες και να μετρήσετε τα σπορίδια του εντέρου κάτω από ένα μικροσκόπιο.

Παρόλο που η δυσεντερία δεν προκαλείται από παθογόνα, μια κυψέλη γεμάτη περιττώματα μελισσών αναγκάζει τις μέλισσες να καθαρίσουν το χάος και έτσι διαδίδουν κάθε παθογόνο που ενδεχομένως υπάρχει σε μεμονωμένες μέλισσες!

Ποιοί όμως είναι οι παράγοντες που επιτείνουν το πρόβλημα?

Πολλά σιρόπια ζάχαρης ενώ μπορεί να έχουν παρόμοια σάκχαρα με το μέλι, εμφανίζουν μεγάλη περιεκτικότητα σε δεξτρίνες και άλλων σύνθετων σακχάρων, καθώς και ανόργανα συστατικά που δύσκολα αφομοιώνονται από τις μέλισσες. Επίσης, το μέλι μελιτώματος προκαλεί ταχεία συσσώρευση περιττωμάτων που συνήθως οδηγεί στην δυσεντερία.

Ενώ οι άνθρωποι ενθαρρύνονται να τρώνε πολλές φυτικές ίνες, οι οποίες συμβάλλουν στη διατήρηση της κίνησης του πεπτικού συστήματος,  αυτό ακριβώς πρέπει να αποφεύγουν οι μέλισσες το χειμώνα. Όταν μια μέλισσα τρώει περίσσεια στερεών, πρέπει να φυλάσσονται μέσα στη μέλισσα μέχρι την επόμενη πτήση καθαρισμού.

Τα στερεά στη διατροφή των μελισσών έχουν ποσότητες τέφρας. Τεχνικά, η τέφρα είναι ό, τι απομένει αφού κάψετε εντελώς ένα δείγμα φαγητού. Η τέφρα αποτελείται από ανόργανα υλικά όπως ασβέστιο, νάτριο και κάλιο.

Το μέλι, που είναι η κύρια διατροφή των μελισσών του χειμώνα , έχει μεταβλητές ποσότητες τέφρας, ανάλογα με το ποια φυτά παρήγαγαν το νέκταρ. Η διαφορά μεταξύ των τύπων μελιού εξηγεί γιατί μια αποικία μπορεί να πάρει δυσεντερία, ενώ μια γειτονική αποικία δεν συνέβη γιατί απλώς συνέλεξαν νέκταρ από διαφορετικές πηγές.

Όταν χρησιμοποιείται για χειμερινές ζωοτροφές, η ζάχαρη πρέπει επίσης να είναι όσο το δυνατόν πιο χωρίς τέφρα Η λευκή ζάχαρη έχει τη χαμηλότερη τέφρα, ενώ τα πιο σκούρα σάκχαρα όπως η μαύρη ζάχαρη και η οργανική ζάχαρη έχουν πολύ περισσότερα.

Το νερό από μόνο του δεν θα προκαλέσει δυσεντερία. Ωστόσο, πάρα πολύ νερό στις αρχές της άνοιξης μπορεί να ωθήσει τις μέλισσες στο όριό τους. Εάν οι μέλισσες δεν ήταν έξω και αν πλησιάζουν τη μέγιστη ποσότητα κοπράνων που μπορούν να συγκρατήσουν, το έντερο μπορεί να απορροφήσει μέρος του νερού, υπερβαίνοντας την ικανότητα της μέλισσας να το έχει στο έντερο. Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο πολλοί μελισσοκόμοι προτιμούν να ταΐζουν στερεά τροφή παρά σιρόπι στις αρχές της άνοιξης.

Η μεγάλη δραστηριότητα των μελισσών εντός κυψέλης, λόγω της μη καλής μόνωσης, οδηγεί επίσης σε μεγαλύτερη κατανάλωση τροφής, οπότε και μεγαλύτερες συγκεντρώσεις μεταβολισμένης τροφής στο έντερο, οπότε και παράγοντας που μπορεί να οδηγήσει σε δυσεντερία, όταν δεν υπάρχουν συνθήκες εξόδου από την κυψέλη για αφόδευση.

Συμπερασματικά, θα λέγαμε ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένη λύση, κοινή για όλες τις περιπτώσεις των μελισσοκομείων, αλλά ο κάθε μελισσοκόμος, οφείλει να προσαρμόζει τις παρεμβάσεις του στο μελίσσι, ανάλογα με τις ιδαιτερότητες του κλίματος και της εποχής, έτσι ώστε όσο το δυνατόν να αποτρέπει φαινόμενα δυσεντερίας.

Επιμέλεια σύνταξης: Γρηγόρης Παπατάτσης Εκπαιδευτικός, Μελισσοκόμος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου