Οι μέλισσες ( Apis mellifera ) έχουν διάφορους τρόπους για την επικοινωνία μεταξύ τους. Η συγκατάβαση όμως σε κάποιο μήνυμα, ελέγχεται και συνεχώς ανατροφοδοτείται.
Οι μέλισσες πληροφορούν άλλες μέλισσες και με διάφορους τρόπους, χημικούς, μηχανικούς, ηλεκτρικούς, ηχητικούς, ώστε να μεταβούν σε σύντομο χρόνο και αποτελεσματικά ως προς τον προσανατολισμό σε πηγές τροφής ή στην αναζήτηση φωλιάς.
Ωστόσο, το διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον, διαφοροποιεί τις συνθήκες προς τη λήψη μιας απόφασης η οποία και πρέπει να αναθεωρηθεί.
Η μέλισσα έχει τρόπο να πει "όχι" στις άλλες μέλισσες μέσω αρνητικών σημάτων ανάδρασης που επενεργούν επικοινωνιακά στη συμπεριφορά του υπεροργανισμού, του μελισσοσμήνους.
Για παράδειγμα, η διαπίστωση κινδύνου ή θηρευτή σε περιοχές συλλογής τροφής από τις μέλισσες, τις οδηγεί στο να εξουδετερώσουν τη θετική ανατροφοδότηση που παρέχεται από τον χορό waggle.
Αυτό το καταφέρνουν επικοινωνώντας ένα σήμα διακοπής. Αυτό, είναι ένα σύντομο σήμα δόνησης διάρκειας 150 ms στα 380 Hz περίπου. Συχνά παραδίδεται από μία μέλισσα-αποστολέα, κεφάλι με κεφάλι με μια μέλισσα- παραλήπτη, ή με άνοδο του αποστολέα στο σώμα του δέκτη, καθώς και μέσω της κηρήθρας, ως φέρον σώμα.
Με αυτόν τον τρόπο, οι μέλισσες πληροφορούνται για κινδύνους εκτός κυψέλης, γλυτώνοντας και χρόνο και ανεπιθύμητες συνευρέσεις.
Πηγές
https://www.nationalgeographic.com/science/article/how-headbutts-and-dances-give-bees-a-hive-mind
https://www.nationalgeographic.com/science/article/bee-ware-bees-use-warning-buzz-to-refute-the-waggle-dance
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0960982210000758
Επιμέλεια σύνταξης: Γρηγόρης Παπατάτσης Εκπαιδευτικός, Μελισσοκόμος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου