Απάντηση του Α.Π.Θ. σχετικά με τα ιμβερτοποιημένα σιρόπια.
Τα ιμβερτοποιημένα ζάχαρα πωλούνται στο εμπόριο ως είδος τροφοδοσίας των μελισσών και μόνο ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζονται.
Δεν αυξάνουν την παραγωγή του μελιού, δεν είναι καλύτερα από το μέλι ως τροφή και σίγουρα ανιχνεύονται εάν δοθούν την περίοδο που οι μέλισσες συλλέγουν μέλι που θα τρυγηθεί.
Σχετική έρευνα διεξήγαγε το Εργαστήριο Μελισσοκομίας του Α.Π.Θ. και τα αποτελέσματα ανακοινώθηκαν στην ημερίδα που συνδιοργανώθηκε με τον Σύνδεσμο βασιλοτρόφων, παραγωγών βασιλικού πολτού και προϊόντων κυψέλης το 2011.
Τα κυριότερα συμπεράσματα από τη συγκριμένη μελέτη είναι τα εξής :
Στα εμπορικά σκευάσματα δεν αντιστοιχεί πάντα το περιεχόμενο με την αναγραφόμενη ετικέτα αφού σε κάποιες περιπτώσεις, η ανάλυση σακχάρων που έγινε, έδειξε ότι υπήρχε σε σημαντικό βαθμό σακχαρόζη ενώ η ετικέτα ανέφερε μόνο γλυκόζη και φρουκτόζη.
Σε διάφορες δοκιμές από συνταγές που κυκλοφορούν μεταξύ των μελισσοκόμων για ιμβερτοποίηση του ζαχαρόνερου με μέσα οξίνισης (χυμός λεμόνι, κιτρικό οξύ, ασκορβικό οξύ κ.α.) ο βαθμός επιτυχίας ήταν πάντοτε μικρός. Στις περισσότερες περιπτώσεις παρέμενε η σακχαρόζη σε ποσοστό πάνω από 62%. Παράλληλα παράγεται ως παραπροϊόν της ιμβερτοποίησης η ουσία HMF η οποία είναι τοξική για τις μέλισσες σε συγκεντρώσεις μεγαλύτερες από 80 mg/Kg.
Τελευταίο και πιο σημαντικό για τις περιπτώσεις που τα ιμβερτοποιημένα σιρόπια χρησιμοποιούνται την περίοδο της ανθοφορίας. Μετά από έλεγχο τέτοιων τροφοδοτημένων μελιών διαπιστώθηκε πως η ανίχνευση της νοθείας ήταν εύκολη καθώς οι τιμές που εμφάνιζαν αυτά τα μέλια ήταν σημαντικά χαμηλές σε διαστάση και ιμβερτάση ενώ την ίδια εικόνα έδινε τόσο η μικροσκοπική όσο και η οργανοληπτική ανάλυση.
Θα πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι, συγκριτικά με το απλό σιρόπι, δεν κερδίσουμε κάτι περισσότερο τροφοδοτώντας τα μελίσσια μας με ιμβερτοζάχαρο γιατί οι μέλισσες δεν έχουν κανένα πρόβλημα να διασπάσουν τη κοινή ζάχαρη σε απλά ζάχαρα. Περισσότερα προβλήματα δημιουργούμε στα μελίσσια μας παρά βοήθεια.
Πηγη ΑΠΘ
Σχετική έρευνα διεξήγαγε το Εργαστήριο Μελισσοκομίας του Α.Π.Θ. και τα αποτελέσματα ανακοινώθηκαν στην ημερίδα που συνδιοργανώθηκε με τον Σύνδεσμο βασιλοτρόφων, παραγωγών βασιλικού πολτού και προϊόντων κυψέλης το 2011.
Τα κυριότερα συμπεράσματα από τη συγκριμένη μελέτη είναι τα εξής :
Στα εμπορικά σκευάσματα δεν αντιστοιχεί πάντα το περιεχόμενο με την αναγραφόμενη ετικέτα αφού σε κάποιες περιπτώσεις, η ανάλυση σακχάρων που έγινε, έδειξε ότι υπήρχε σε σημαντικό βαθμό σακχαρόζη ενώ η ετικέτα ανέφερε μόνο γλυκόζη και φρουκτόζη.
Σε διάφορες δοκιμές από συνταγές που κυκλοφορούν μεταξύ των μελισσοκόμων για ιμβερτοποίηση του ζαχαρόνερου με μέσα οξίνισης (χυμός λεμόνι, κιτρικό οξύ, ασκορβικό οξύ κ.α.) ο βαθμός επιτυχίας ήταν πάντοτε μικρός. Στις περισσότερες περιπτώσεις παρέμενε η σακχαρόζη σε ποσοστό πάνω από 62%. Παράλληλα παράγεται ως παραπροϊόν της ιμβερτοποίησης η ουσία HMF η οποία είναι τοξική για τις μέλισσες σε συγκεντρώσεις μεγαλύτερες από 80 mg/Kg.
Τελευταίο και πιο σημαντικό για τις περιπτώσεις που τα ιμβερτοποιημένα σιρόπια χρησιμοποιούνται την περίοδο της ανθοφορίας. Μετά από έλεγχο τέτοιων τροφοδοτημένων μελιών διαπιστώθηκε πως η ανίχνευση της νοθείας ήταν εύκολη καθώς οι τιμές που εμφάνιζαν αυτά τα μέλια ήταν σημαντικά χαμηλές σε διαστάση και ιμβερτάση ενώ την ίδια εικόνα έδινε τόσο η μικροσκοπική όσο και η οργανοληπτική ανάλυση.
Θα πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι, συγκριτικά με το απλό σιρόπι, δεν κερδίσουμε κάτι περισσότερο τροφοδοτώντας τα μελίσσια μας με ιμβερτοζάχαρο γιατί οι μέλισσες δεν έχουν κανένα πρόβλημα να διασπάσουν τη κοινή ζάχαρη σε απλά ζάχαρα. Περισσότερα προβλήματα δημιουργούμε στα μελίσσια μας παρά βοήθεια.
Πηγη ΑΠΘ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου