Από την ικανότητα που έχουν οι μέλισσες να αναγνωρίζουν την παρουσία της βαρροα μέσα στα κελιά προκύπτουν δυο περιπτώσεις εκδήλωσης διαφορετικής συμπεριφοράς. Spivac et all 1997.
Στην μια περίπτωση ο γόνος που αναπτύσσεται σε ένα κελί είναι δυνατόν να ολοκληρώσει την ανάπτυξη του.
Οι εργάτριες ανοίγουν το κελί, απομακρύνουν τυχόν ζωντανές η νεκρές βαρροα που βρίσκονται μέσα στο κελί και σφραγίζουν στην συνέχεια ξανά το κελί, ώστε ο γόνος να ολοκληρώσει την ανάπτυξη του.Στην δεύτερη περίπτωση, ο γόνος δεν ήταν δυνατόν να ολοκληρώσει την ανάπτυξη του.
Οι εργάτριες αναγνωρίζουν οσμές βαρροων και νεκρού γόνου και προβαίνουν σε απομάκρυνση αυτών η ακόμα καταβροχθίζουν την προνύμφη η την νύμφη.
Στην περίπτωση του κηφηνογονου η συμπεριφορά εκδηλώνεται με την άρνηση αποσφράγισης του κελιού φυλακίζοντας κατ ουσίαν τα βαρροα μέσα σε αυτόν.
Ο κανιβαλισμός που παρατηρείται οδηγεί τελικά στην εκκένωση του κελιού.
Η εκδήλωση των παραπάνω συμπεριφορών πιθανόν να καθορίζεται γενετικά.
Στην περίπτωση αυτή η επιλογή ανθεκτικών μελισσιών θα πρέπει να στηρίζεται στην πρώτη περίπτωση εκδήλωσης συμπεριφοράς κατά την οποία τα βαρροα απομακρύνονται και ο γόνος συνεχίζει την ανάπτυξη του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου