Βαρρόα και επιπτώσεις.

Τα ακάρεα βαρρόα (καταστροφέας βαρρόα και V. jacobsoni) είναι μικροσκοπικά κόκκινα προς καφέ εξωτερικά παράσιτα των μελισσών.                                                                          

 

Αν και τα ακάρεα βαρρόα μπορούν να τραφούν και να ζήσουν πάνω στις ενήλικες μέλισσες, κυρίως θρέφονται και αναπαράγονται στις προνύμφες και τις νύμφες μέσα στο γόνο που αναπτύσσεται, προκαλώντας δυσμορφία και αποδυνάμωση στις μέλισσες και επίσης μεταφέρουν πολυάριθμους ιούς.

Οι αποικίες με ελαφρά προσβολή γενικά παρουσιάζουν πολύ λίγα συμπτώματα, όμως όσο ο πληθυσμός αυξάνεται, τα συμπτώματα γίνονται πιο εμφανή. 

Οι σοβαρές προσβολές της βαρρόα, μπορούν να εδραιωθούν μέσα σε 3-4 χρόνια και προκαλούν διασπαρμένους γόνους, παγιδευμένες μέλισσες που έρπονται, μειωμένη πτητική απόδοση, μειωμένο βαθμό επιστροφής στην αποικία μετά την αναζήτηση τροφής, μειωμένο προσδόκομο ζωής και ένα σημαντικά μειωμένο βάρος στις εργάτριες. 

Τα συμπτώματα της αποικίας, αποκαλούμενα συχνά σαν παρασιτικό σύνδρομο ακάρεων, περιλαμβάνουν ασυνήθιστο σχήμα στους γόνους, βυθισμένα και φαγωμένα σφραγίσματα και προνύμφες πεσμένες στη βάση ή στην πλευρά του κελιού. 

Αυτό τελικά προκαλεί τη μείωση του πληθυσμού των μελισσών, αντικατάσταση των μελισσών και τελική κατάρρευση και θάνατο.

πηγή: Bee Doctor ΑΠΘ