Ανάλογα με την περιοχή της Ελλάδας Βόρεια ή Νότια,ο πληθυσμός ενός φυσικά αναπτυσσόμενου μελισσιού,
εμφανίζει αύξηση την άνοιξη, μειώνεται απότομα από τη σμηνουργία ,ακολουθεί μία θερινή μείωση του πληθυσμού ,σταθερή πορεία του το φθινόπωρο ,και καταλήγει να έχει το μικρότερο πληθυσμό στο τέλος του χειμώνα.
Η χειμερινή αυτή μείωση του πληθυσμού, έρχεται φυσιολογικά επειδή δεν παράγεται αρκετός γόνος και οι γηραιότερες συλλέκτριες μέλισσες εμφανίζουν χαμηλές συγκεντρώσεις βιτελλογενίνης ,η οποία συνδέεται άμεσα με την μακροβιότητα της μέλισσας ,σε σχέση με τις λιγότερες και νεώτερες παραμάνες μέλισσες που την παράγουν στους υποφαρυγγικούς αδένες τους ,για την εκτροφή του γόνου(Seechus etc. al.2006).
Όταν έχουμε λίγες πρωτεΐνες στην Κυψέλη (έλλειψη γύρης) ,τότε οι νεαρές μέλισσες μετατρέπονται πρώιμα από παραμάνες συλλέκτριες μέλισσες(Nelson etc. al 2007).
Οι εργάτριες ξεκινούν πρώιμα τη συλλογή τροφής και γερνάνε πιο γρήγορα.
Η κατανάλωση γύρης ,από τις παραμάνες ενός φυσιολογικού μελισσιού ,αυξάνει μέχρι ένα μέγιστο πού τοποθετείται στο διάστημα από την 3η μέχρι τη 10η μέρα της ζωής τους, παραμένει σε υψηλά επίπεδα μέχρι περίπου την 20η μέρα ,ενώ με την μετάταξή τους σε συλλέκτριες ,μειώνεται δραματικά. Συνεπώς οι εργάτριες ανταποκρίνονται στην παρουσία του γόνου προσαρμόζοντας τη διατροφική του συμπεριφορά και τη φυσιολογική λειτουργία τους ,προς όφελος του μελισσιού.(Hrassnigg and Crailsheim,1998).
Η χειμερινή αυτή μείωση του πληθυσμού, έρχεται φυσιολογικά επειδή δεν παράγεται αρκετός γόνος και οι γηραιότερες συλλέκτριες μέλισσες εμφανίζουν χαμηλές συγκεντρώσεις βιτελλογενίνης ,η οποία συνδέεται άμεσα με την μακροβιότητα της μέλισσας ,σε σχέση με τις λιγότερες και νεώτερες παραμάνες μέλισσες που την παράγουν στους υποφαρυγγικούς αδένες τους ,για την εκτροφή του γόνου(Seechus etc. al.2006).
Όταν έχουμε λίγες πρωτεΐνες στην Κυψέλη (έλλειψη γύρης) ,τότε οι νεαρές μέλισσες μετατρέπονται πρώιμα από παραμάνες συλλέκτριες μέλισσες(Nelson etc. al 2007).
Οι εργάτριες ξεκινούν πρώιμα τη συλλογή τροφής και γερνάνε πιο γρήγορα.
Η κατανάλωση γύρης ,από τις παραμάνες ενός φυσιολογικού μελισσιού ,αυξάνει μέχρι ένα μέγιστο πού τοποθετείται στο διάστημα από την 3η μέχρι τη 10η μέρα της ζωής τους, παραμένει σε υψηλά επίπεδα μέχρι περίπου την 20η μέρα ,ενώ με την μετάταξή τους σε συλλέκτριες ,μειώνεται δραματικά. Συνεπώς οι εργάτριες ανταποκρίνονται στην παρουσία του γόνου προσαρμόζοντας τη διατροφική του συμπεριφορά και τη φυσιολογική λειτουργία τους ,προς όφελος του μελισσιού.(Hrassnigg and Crailsheim,1998).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου