Ο αγριόβικος είναι πολυετές πόα, αναρριχώμενη, που ξεπερνά τα δύο μέτρα.
Τα άνθη 15 έως 30 σε αριθμό αναπτύσσονται σε ταξιανθία, στις μασχάλες των φύλλων, πεταλοδόμορφα, με κυανή στεφάνι , κόκκινη ή μοβ 9-12 χιλιοστών μήκους.
Άλλα συνηθισμένα είδη αγριόβικου στην Ελλάδα είναι τα παρακάτω:
Vicia hirsute
Vicia lutea
Vicia pubescens
Vicia villosa
Vicia Hybrid κ.α.
Το βρίσκουμε σε ακαλλιέργητες εκτάσεις, στους φράκτες και τα σύνορα μεταξύ των καλλιεργειών. Αναρριχώμενο φυτό, στερείται ισχυρού κορμού.
Με συνθήκες ήπιου χειμώνα (φυτό ευαίσθητο στους παγετούς) και βροχερής άνοιξης, κλιμακώνει την ανθοφορία στους συνεχούς εκπτυσσόμενους νέους βλαστούς, από το τέλος του χειμώνα έως και το καλοκαίρι
Προσφέρει νέκταρ σε μεγάλες ποσότητες. Υπολογίζεται πολύ από τους μελισσοκόμους, η σημασία του όμως συνεχώς υποβαθμίζεται, αφού η εντατική χρήση της γεωργικής γης και των ζιζανιοκτόνων, το περιορίζουν στα ρείθρα των δρόμων και στις εκτάσεις με μεγάλη κλίση που δύσκολα καλλιεργούνται.
Ανθίζει από το τέλος του Χειμώνα και διαρκεί μέχρι και το τέλος καλοκαιριού.
Στην Θεσσαλία, Μακεδονία, Ήπειρο, και Θράκη αρχίζει την ανθοφορία του αρχές Απριλίου. Κάποιες χρονιές ξεγελιέται και, σε κάποιες πεδινές περιοχές, ολόκληρες εκτάσεις αγριόβικου ανθίζουν και το φθινόπωρο.
Εάν βρέξει, λίγες ημέρες πριν την ανθοφορία του αγριόβικου, έχουμε πολύ πλούσια νεκταροέκκριση.
Αντίπαλοι της μέλισσας στην βοσκή του αγριόβικου είναι τα αιγοπρόβατα της περιοχής, που στην κυριολεξία τρώνε ακόμη και τις ρίζες του.
Πολλαπλασιάζεται με σπόρο.
Δίνει νέκταρ άφθονο και γύρη χρώματος μπεζ βαθύ, ενώ μερικές χρονιές πιάνει και μελίγκρα.
Άλλα συνηθισμένα είδη αγριόβικου στην Ελλάδα είναι τα παρακάτω:
Vicia hirsute
Vicia lutea
Vicia pubescens
Vicia villosa
Vicia Hybrid κ.α.
Το βρίσκουμε σε ακαλλιέργητες εκτάσεις, στους φράκτες και τα σύνορα μεταξύ των καλλιεργειών. Αναρριχώμενο φυτό, στερείται ισχυρού κορμού.
Με συνθήκες ήπιου χειμώνα (φυτό ευαίσθητο στους παγετούς) και βροχερής άνοιξης, κλιμακώνει την ανθοφορία στους συνεχούς εκπτυσσόμενους νέους βλαστούς, από το τέλος του χειμώνα έως και το καλοκαίρι
Προσφέρει νέκταρ σε μεγάλες ποσότητες. Υπολογίζεται πολύ από τους μελισσοκόμους, η σημασία του όμως συνεχώς υποβαθμίζεται, αφού η εντατική χρήση της γεωργικής γης και των ζιζανιοκτόνων, το περιορίζουν στα ρείθρα των δρόμων και στις εκτάσεις με μεγάλη κλίση που δύσκολα καλλιεργούνται.
Ανθίζει από το τέλος του Χειμώνα και διαρκεί μέχρι και το τέλος καλοκαιριού.
Στην Θεσσαλία, Μακεδονία, Ήπειρο, και Θράκη αρχίζει την ανθοφορία του αρχές Απριλίου. Κάποιες χρονιές ξεγελιέται και, σε κάποιες πεδινές περιοχές, ολόκληρες εκτάσεις αγριόβικου ανθίζουν και το φθινόπωρο.
Εάν βρέξει, λίγες ημέρες πριν την ανθοφορία του αγριόβικου, έχουμε πολύ πλούσια νεκταροέκκριση.
Αντίπαλοι της μέλισσας στην βοσκή του αγριόβικου είναι τα αιγοπρόβατα της περιοχής, που στην κυριολεξία τρώνε ακόμη και τις ρίζες του.
Πολλαπλασιάζεται με σπόρο.
Δίνει νέκταρ άφθονο και γύρη χρώματος μπεζ βαθύ, ενώ μερικές χρονιές πιάνει και μελίγκρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου